یک رشته سیم مسی، راحت، مثل آبِ خوردن خم میشه، مچاله میشه، میشکنه. امّا همین رشته ی سیم مسی وقتی دورادور یک مفتول آهنین، پولادین میپیچه، دیگه محاله خم بشه، محاله مچاله بشه؛ محاله بشکنه.اون مفتوله میگه:مگه از رو جنازه ی من رد بشی. منو بشکن تا بتونی اونو بشکنی،منو خم کن، تا بتونی اونو خم کنی. اونوقت عالَم و آدم جمع بشن، میتونن خَمِش کنن؟ ما همون رشته های سیم مسی هستیم، شکننده. امّا اگر دور خدا بپیچیم، دور و بر خدا بچرخیم، اگر حمایت او و عنایت او روی سر داشته باشیم، ماهم میشیم مثل همون سیم مسی پیچیده دور مفتول فولادین... نشکن میشیم. هیچ چیز و هیچ کس نمیتونه ما رو مغلوب و مقهور خودش کنه، امکان نداره.(ادامه دارد...) 💜🦋💜🦋 «از بیانات استاد رنجبر عزیز در تفسیر سوره #آل_عمران صفحه 71» تفسیر با مثال های شیرین در کانال: 🍀 نغمه آسمانی☘👇👇