🔻برخی مسلمان نیستند، ولی باتقوا هستند! اینها عاقبت به خیر می‌شوند! 🔸خداوند در ابتدای قرآن می‌فرماید: « این کتاب که هیچ شکی در آن نیست متقین را هدایت می‌کند.» (بقره/۲) در حالی‌که ما می‌دانیم که قرآن هم کتابی برای هدایت مسلمانان است و هم غیرمسلمانان. اما این آیه می‌گوید قرآن متقین را هدایت می‌کند. از این سخن می‌توان فهمید قبل از ایمان و دینداری هم می‌توان تقوا داشت. این آیه یعنی این کتاب هدایت است برای اهل مراقبت، برای هر کسی که در زندگی‌اش ضابطه حاکم است، اهل حساب ‌و کتاب و دقت است. هدایت است برای کسی که وقتی درستی سخنی را فهمید، اینقدر بر خود مسلط است که می‌تواند به آن سخن عمل کند. بعضی از انسان‌ها مسلمان نیستند ولی اهل تقوا هستند؛ یعنی در زندگی خودشان اهل مراقبت و مراعات برخی ضوابط اند. چنین کسانی دارای تقوا به معنای عام کلمه اند. درست است خدا و دستور خدا را نمی‌شناسند، ولی وجدانشان بیدار است و اخلاقیات را درک می‌کنند. یعنی انسان‌ها بسیاری از امور را بدون اینکه دین داشته باشند هم می‌توانند درک کنند. 🔸حال اگر کسی مؤمن شود ولی این تقوای اولیه را نداشته باشد؛ سرانجام او چه می‌شود؟ انسان بی‌تقوا هیچ‌گاه به سرانجام خوبی نمی‌رسد، او عاقبت‌به‌خیر نخواهد شد! چراکه خداوند فرمود: «وَ الْعاقِبَةُ لِلْمُتَّقينَ؛ و سرانجام نیک از آن باتقوایان است»(قصص/۸۳) 🔸«تقوای عمومی» تقوای قبل از مسلمانی است که عبارت است از زندگی ضابطه‌مند، نظم، دقت، سخت‌کوشی و... که باعث هدایت انسان‌هایی است که مؤمن نیستند. «تقوای مؤمنانه» نیز تقوایی است که انسان در فضای دین آن را داشته باشد. در عین حال بعد از ایمان هم باز این تقوا است که به ایمان کمک می‌کند و آن را رشد می‌دهد. 🔻بخشی از کتاب " ؛ طرحی برای اداره جامعه" اثر علیرضا پناهیان