برآید و همه را به خود متوجه کند (صیحه) و به دنبال آن صدای مهیب و هولناکی شنیده شود که دلهای مردم را به وحشت اندازد (فزعه) و آن گاه از آسمان صدایی شنیده می شود که مردم را به سوی حضرت مهدی(عج) فرا می خواند (نداء) روایاتی که از این معنا خبر داده اند از طریق شیعه و سنی فراوان هستند ، امام محمد باقر (ع) می فرماید : ندا کننده ای از آسمان نام قائم را ندا می کند پس هر که در شرق و غرب است آن را می شنود و از وحشت این صدا خوابیده ها بیدار و ایستادگان نشسته و نشستگان بر دو پای خویش می ایستند رحمت خدا بر کسی که از این صدا عبرت گیرد و ندای وی را اجابت کند زیرا صدای نخست ، صدای جبرئیل روح الأمین است آنگاه می فرماید : این صدا در شب جمعه بیست و سوم ماه رمضان خواهد بود در این هیچ شک نکنید و بشنوید و فرمان برید ، در آخر روز شیطان فریاد می زند که «فلانی مظلوم کشته شد» تا مردم را بفریبد و به شک اندازد ، و امام جعفرصادق (ع) می فرماید : در ابتدای روز گوینده ای در آسمان ندا می دهد که آگاه باشید که حق با علی(ع)و شیعیان اوست ، پس از آن در پایان روز شیطان که لعنت خدا بر او باد از روی زمین فریاد می زند که حق با عثمان و پیروان اوست پس در این هنگام باطل گرایان به شک می افتند هرگاه گوینده ای از آسمان نداء بزند که حق با اولاد محمد(ص) است در آن هنگام ظهور مهدی(عج) به سر زبانها می افتد به گونه ای که غیر از او یاد نمی کنند[5] 6. خروج دجال : این نشانه در کتب اهل سنت از علائم برپایی قیامت شناخته شده است [6] ولی در منابع روایی شیعه از نشانه های ظهور است و اشکال ندارد که هم علامت ظهور و هم علامت معاد باشد ، چون خود ظهور امام عصر (عج) هم از علائم آخرالزمان می باشد دجال فردی است که در آخر الزمان و پیش از قیام حضرت مهدی (عج) خروج می کند و غیر عادی است و با انجام کارهای شگفت انگیز جمع زیادی از مردم را می فریبد و سرانجام به دست حضرت عیسی مسیح (ع) در کنار دروازه ”لد“ در منطقه شام به هلاکت می رسد ، در مورد دجال نظریه های متعددی طرح شده است مثلا گروهی آن را فردی نامیده اند و دسته ای آن را جریانی می دانند و نه شخص معین که مطرح کردن این امور مجال دیگری را می طلبد[7] [5] تاریخ ما بعد الظهور/176 ـ کشف الغمه ج3، ص 260 ، وافی، ج 2، ص 445 ـ 446، کتاب الغیبه، شیخ طوسی، ص 435 و454 و453 – ارشاد، ج2، ص 371؛ کمال الدین / 651 بحار الأنوار، ج52، ص204-288-290؛ منتخب الاثر، ص 459، غیبت نعمانی/254. [6] سنن ترمذی، ج4، ص 507 ـ 519؛ سنن ابی داوود؛ ج4، ص 115؛ صحیح مسلم، ج 18، ص 46 و 81. [7] بحارالأنوار، ج 52، ص 193و209؛ کمال الدین 525 و 526؛ کشف الغمه، ج 3، ص 281؛ المسائل العشر، چاپ شده در مصنفات شیخ طوسی، ج3، ص 122؛ ارشاد، ج2، ص 371، کنز العمال، ج 14، ص 198ـ200. فوروارد کنید لطفا کشتارگاه اوّل سفیانی : بغداد پس از «معرکة قرقیسیا» ، عدم ثبات سیاسی حکومت «عراق» ، خودکامگی سفیانی را تشدید می‌کند و او هم نیروها و تسلیحات نظامی خویش را وارد عراق کرده و از روز 21 یا 22 ذیقعده دست به کشتارهای وحشیانه در «بغداد» و سپس در «کوفه» (که روز عید قربان به آنجا می‌رسد) و دیگر شهرهای «عراق» می‌زند و این رفتار غیر انسانی او تا وقتی که نیروهای سیّد خراسانی و ایرانیان در مقابلش قد علم کنند و طعم شکست را به او بچشانند ، ادامه خواهد داشت امام جعفر صادق(ع) ضمن حدیثی طولانی میقرمایند : «و یعم العراق خوف شدید لا یکون معه قرار ، و یقع الموت الذریع بعد أن یدخل جیشه إلی بغداد فیبیحها ثلاثة أیام و یقتل من أهلها ستین ألفاً (و قیل سبعون) و یخرب دورها ، ثم یقیم بها ثمانی عشرة لیلة فیقسم أموالها ، و یکون أسلم مکان فیها الکرخ 172 تمام عراق را هراس جدی دربر می‌گیرد و قرار از این دیار رخت برمی‌بندد ، پس از آن که سپاه سفیانی وارد «بغداد» می‌شود ، سه روز همه چیز و همه کس را مباح اعلام می‌کند و به سرعت بسیاری می‌میرند ، شصت هزار نفر (و بنا بر نقلی هفتادهزار نفر) از اهالی آن شهر را می‌کشد و اطراف آن را خراب می‌کند ، هیجده شب پس از این فعّالیت‌ها در آنجا می‌ماند و اموال [مردم] آنجا را [در میان خویش] تقسیم می‌کند ، در آن روز سالم‌ترین نقطة بغداد، «کرخ» است 📚پی نوشتها 172. «یوم‌الخلاص»، ص 703. .دارد.... همین امروز و فردا موشَک آیو که در ظاهر شبیه لَک لَک آیو از ایران می رسد پَهبادهایی به گوشَت اِی نِتانیاهو چَک آیو هرگونه تغییرو تصرف و حذف مطالب و...حرام می باشدو ارسال به گروه هاو کانال ها با۱۴صلوات برای سلامتی امام زمان آزاد است اللهم عجل لولیک الفرج۱۴یا۱۴۰