📌
همجبههگی با غیر شیعیان
مدتی بود که به دنبال یافتن برههای از عصر حضور اهل بیت علیهمالسلام بودم که بتواند در فهم وضعیت امروزمان (بایستگی همجبههگی با غیر شیعه) کمک کند.
وقتی دیدم استاد ارجمند حجةالاسلام قنبریان نیز دقیقا انگشت روی همان نقطه که به نظر حقیر آمده بود گذاشتند، بسیار خرسند شدم. اما به گمانم این تطبیق تاریخی نيازمند یک تکمله مهم است.
اگرچه حضرت علی علیه السلام با همهی کسانی که به دنبال مقاومت در مقابل استکبار اموی بودند جبههی مستضعفان یکپارچه (متشکل از افرادی با باورهای مختلف) تشکیل دادند اما این مبارزه با استكبار همواره در راستای گسترش همهجانبهی باور حق بود، به دیگر سخن تشیع سیاسی مقدمهای برای گسترش تشیع عقیدتی بود و هرگز مجزی و مکفی از آن نبود.
لذا چنانکه خود استاد ارجمند نیز فرمودند، وجود مقدس حضرت به نماز تراویح یا دیگر بدعتها اعتراض میکردند و دربارهی امامت خود و بطلان غاصبان احتجاج میفرمودند. اگرچه روشن است که این مهم را متناسب با ظرفیت لشکریان پیش میبردند نه به گونهای که باعث واژگونی ایشان شود و همان تشیع سیاسی نیز از بین برود. به تعبیر خود وجود مقدس ایشان: (
لتفرق عني جندي حتى أبقى وحدي أو قليل من شيعتي الذين عرفوا فضلي وفرض إمامتي)
متأسفانه ما امروز همانطور که مبتلا به شیعیانی هستیم که تشیع را در تشیع مناسکی خلاصه میکنند، در سر دیگر طیف کسانی را داریم که تشیع را به تشیع سیاسی فروکاست میکنند.
پرواضح است که قرار گرفتن شخصی با اعتقاد خوارج در سپاه امیر مؤمنان علیهالسلام دلیلی بر صحت اعتقاد او نیست.
https://eitaa.com/kalame_sawa