•| عشق‌یعنی‌ایستادگی |•
هدایت شده از •| عشق‌یعنی‌ایستادگی |•
١ ١ همونطور كه قبلا گفتيم و قصد كردم؛ قرار شد ازين به بعد حال و هواي صفحاتم رو يكم عوض كنم؛ اگه دنبال اينيم كه خودمونو گفتمان كنيم! اگه داعيه ي اينو داريم كه ميخوايم جريان بسازيم! چراكه بعقيده ي من هنرمندي كه نتونه جريان بسازه يا جريان پيشرو خودش رو رشد بده؛ تعالي بده؛ اگه از دنياي هنر خداحافظي نكنه خيانت كرده! هنري كه كنشگري اجتماعي نداشته باشه ميشه جامعه؛ نه تعالي بخش! و ميدونيم كه هر مخدري فقط تسكين دهنده است و نه درمانگر! اونم تسكيني موقت! فكرها كردم؛ براي موضوعا و حتي نوع بيانشون؛ دليل كمتر بودنم توي اين مدت همين بود! آخر به اين نتيجه رسيدم كه بيايم براي هركدوم از موضوعا پرونده ببنديم؛ تا فقط يه پست گذرا و زودگذر نباشه؛ يه مدت درگيرمون كنه تا قشنگ بخوردمون بره! بقول معروف: مطلب جا بيفته! اما از كجا بايد شروع ميكردم؟ اگه بخوام براي مخاطب حرف روزِ بدرد بخور بزنم؛ و اگه اون مخاطب رو غريقي درنظر بگيريم كه توي درياي اون موضوع غوطه وره؛ طبيعتاً براي نجات؛ اول بايد رو بشناسيم! دريايي كه مخاطب؛ امروزه توي اون غوطه وره درياييه به اسم و ! و موجي كه هر روزه با اون برخورد داره چيزي نيست جز مفهومِ ! ( ) همون اولش سوالايي ذهن آدمو درگير ميكنه: - اصلاً بده يا خوبه؟ - نسبتش با گفتمان ما چيه؟ - موضع مبناي ما (دين) نسبت به اون چيه؟ - آيا ميشه هم بود و و داعيه ي جريان سازي ديني در قالب هنر رو داشت؟ و ... اما براي اينكه بتونيم به اين سوالا و سوالاي ديگه جواب بديم؛ اول بايد ببينيم: اصلاً ؟ و چه ماهيتي داره؟ يعني بجاي و اول رويكرد داشته باشيم! @ista_ista
1.4هزار مشاهده