ای کاش نمایندگی مجلس هم مانند ریاست جمهوری محدودیت داشت، یعنی افراد بیش از دو دوره پیاپی امکان شرکت پیدا نمی‌کردند مگر اینکه وقفه ای چهار ساله داشته باشند. این تدبیر حکیمانه ای است که هم اجازه تنفس به خود نماینده را می دهد و هم برای تغییر حال و هوای مردم خوب است و باعث ایجاد فرصت نمایندگی برای افراد جدید می شود، بدین واسطه مردم بیشتر می توانند ویژگی ها را در افراد با هم مقایسه کنند، بفهمند که چه کسانی در واقع خدوم تر، راستگوتر، شفاف تر و در کل وجودشان برای مردم مفیدتر است، اینقدر هم دعوا بر سر قدرت نبود و شبکه شکل نمی گرفت، بقیه افراد هم فرصت ابراز وجود و شکوفا شدن پیدا می کردند، شاید در این میان چهره های جدیدی وارد عرصه می‌شدند که تحولگراتر از بقیه می‌بودند، نمی‌دانم چه سری است که افراد بعد از حضور در این جایگاهها دیگر از خدمت دل نمی‌کنند، هم خودشان خودشان را بهتر از همه می دانند هم اطرافیانشان آن فرد را بهترین و خیرالموجودین می‌دانند و مدام دنبال رد کردن بقیه رقبا به هر بهانه ای هستند!! البته این را هم بگویم که گهگداری این بحث در بین نمایندگان ادوار شکل گرفته اما عده ای که حیات و ممات سیاسی‌شان را در گرو همین انحصارطلبی ها می‌دانند به بهانه های واهی چنان این موضوع را نقد می‌کنند گویی که خود از روز ازل در مجلس متولد شده اند!! ای کاش مردم خودشان این کار را می‌کردند طوری که اگر نماینده ای هم علاقه ای به دل کندن از آن صندلی سبز را نداشت مردم او را منع میکردند، این هم برای مردم بهتر است هم برای آن نماینده سید مصطفی حسینی ۲۹بهمن ۱۴۰۲ @seyedmostafahoseiny_ir