شب‌ڪربلاےپنج‌پلاڪش‌روڪندو‌پرت‌ڪرد توڪانال‌پرورش‌ماهے.‌ رفیقش‌گفت:‌چیکار‌دارےمیڪنے؟!‌چراپلاڪت‌رو‌میڪنے؟ ‌الان‌تیر میخورے،مفقودمیشے.گفت: «فلانے!من‌هرچےفڪر‌میڪنم‌امشب‌تو‌شلمچھ‌ما‌تیر میخوریم؛بااین‌آتیشے‌ڪھ‌از‌سمت‌دژ‌میاد،‌دخلِ مااومدھ.من‌یھ‌‌لحظھ ‌بھ‌ذهنم‌گذشت‌اگھ‌‌من شهیدبشم‌جنازھ‌ےماڪھ‌ بیاد‌مثلاً‌جلوےفلان دانشگاھ‌عجب‌تشییعے‌میشھ!بھ‌دلم‌رجوع‌ڪردم‌دیدم‌قبل‌از‌لقاءخداودیدارخدا، دارم. میخوام‌باڪندن‌این پلاڪھ‌و‌بانیامدن‌جنازھ‌یقین‌ڪنم‌ڪھ‌جنازھ‌اے ‌نمیادڪھ‌تشییع‌بشھ‌ڪھ‌جمعیتےبیادواین شهوت‌رو‌بخشڪونم.» تیر‌خوردومفقودشد...:)! مفقودشد؟! اگھ‌مفقودشدچراخاطرھ‌هاش‌گفتھ‌میشه؟ چے براخدابودوتواَبَرڪامپیوترخداگم‌شد؟ خدایھ‌زیرخاڪے‌هایےدارھ‌ڪھ‌نگھ‌داشتھ‌روز قیامت‌رو ڪنھ‌و‌بگھ‌دیدیدملائڪ؟ببینیداین‌هم‌جوون‌بودھ. اونجا‌فتبارڪ‌اللھ‌أحسن‌الخالقین‌رو‌ثابت میڪنھ! •|🎙بھ‌روایت‌حاج‌حسین‌یڪتا|• (@Jahad1370313)