گفتگویمان با فاطمه با این جمله به پایان میرسد. از او تشکر میکنیم.
با لهجهی محلی لبنانی میگوید: «یه لحظه صبر کنین، هنوز ازتون پذیراتی نکردم.»
اصرار میکند از خرمای خشک و گردو بخوریم.
بعد با لبخندی که خیلی شبیه لبخند حاج عماد است بدرقه مان میکند.☺️