"فرهنگ برهنگی" که جوادظریف در نشست سرمایه‌سالاران داووس سوئیس به مراعات آن در دولت پزشکیان افتخار می‌کند، نانجیبانه‌ترین موضع‌گیری یک سیاست‌مدار در تاریخ جمهوری اسلامی ایران است که عوارض هولناکی در جهت ترویج "برهنگی فرهنگی" و حراج نوامیس جامعه اسلامی به دنبال دارد؛ این اعلام موضع شفاف که قانون‌گریزی، رویکرد دولت چهاردهم است، باعث می‌شود تا گام‌به‌گام توقع مستکبران صهیونی برای گسترش هرزگی و فساد و فحشای موجود در غرب را، از ایرانیان مطالبه کنند: پذیرش هم‌جنس‌گرایی و... در۱۷دی۱۳۱۴ رضاخان قلدر، فرمان بی‌حجاب کردن زنان و دختران ایرانی را صادر کرد و برای سرکوب نجیب‌زادگان میهن اسلامی، هزاران زن نجیب و مرد باغیرت را کشت یا مجروح نمود یا به زندان افکند و یا بعضا تبعید کرد و صدهاهزار زن و دختر بانجابت را تا زمان پیروزی انقلاب اسلامی، خانه‌نشین ساخت. در این ویدئو👆واکنش بانوان انگلیسی در مواجه با تبلیغ برای یک لباس‌ بدن‌نما در لندن بعداز جنگ دوم، قابل تأمل است! مباهات به مراعات بی‌قانونی، قطعا منجر به هرج‌ومرج سیاسی_اجتماعی خواهد شد؛ اما بدتر از آن، تأیید بی‌حجابی که منتهی به ابتذال جنسی برای فروپاشی کانون خانواده می‌شود، فرایندی پرشتاب و غیرقابل مهار است که آمار روزافزون طلاق و کاهش مهلک ازدواج، متعاقب رواج برهنه‌گرایی با شعار "زن-زندگی-آزادی" شتاب آن را از پاییز۱۴۰۱ نشان می‌دهد. این‌که جوادظریف با اشراف به عوارض بی‌حجابی در غرب و تقلید آن در ایران: افزایش "زنان‌بی‌شوهر"، "مردان‌مجرد"، "زوج‌های بی‌فرزند" و هرزگی فزاینده؛ چه طرحی برای ارضای غربی‌ها دارد، نمی‌دانم! ✍محمدعلی رامین @maramin