❇️❇️ [علامه مجلسی]: 3️⃣ مقدسی خوشرو مقدس بود اما مقدسی که خوشرویی را نیز از عبادات می شمرد با اینکه ذکر خدا در لحظه لحظه زندگی از زبان و یادش محو نمی شد اما کسی نبود که در محافل و مجالس در خود فرو رود ، بلکه با رویی و کلامی آمیخته به طنز غنچه لبخند را بر لبان یکایک مردم می نشاند . وی در شوخ طبعی و حاضر جـوابـی سـرآمد روزگار خود بود و در لطیفه هایش حکمت و پیام نهفته بود . طنزگوئی او حتی دامان علما را نیز می گرفت . علامه که علاقه شدیدی به کشیدن قلیان داشت ، همیشه در کنار کتابهای انباشته بر روی هم و کاغذها و قلمها و میز کوچکی که بر روی آن می نگاشت ، قلیانش آماده بود . « علاقه اش چنان بود که گاهی هنگام تدریس و موعظه نیز دستور می داد قلیان بیاورند . »(۱) روزی یکی از معاصـريـن عـلامـه رساله ای در حرمت تـنـبـاكو نگاشت و آنرا در پارچه ای زیبا پیچید و نزد علامه فرستاد . علامه پس از مطالعه ، کتاب را نزد او فرستاد و پارچه را نگه داشت و در جواب او چنین نوشت : « من از این رساله فایده ای ندیدم مگر همان پارچه ، تا آن را کیسه تنباکو کنم . چه نیکو کیسه ای است . »(۲) 📚(۱): زندگینامه علامه مجلسی ج1،ص190 📚(۲): کارنامه علامه مجلسی، ص181 https://eitaa.com/joinchat/1881866418Cd47922eac2