*حق تقدّم با کیست؟* 🖊️مجید مرادی *نشر:* گروه تلگرامی جوانان مطالبه گر شمال فارس(به نقل از:گاهنامه مدیر)👇 https://t.me/+Qn30kJOZhHO2yWNa ■سال ۱۹۹۸ بود که بعد از ازدواج با خانم ژاپنی ام و گرفتن ویزا خیلی سریع اقدام به گرفتن گواهینامه رانندگی ژاپنی کردم. از بدشانسی، من توی استانی بودم که سختگیرانه ترین امتحان آیین نامه و امتحان شهری رو داشت! □من توی ایران گواهینامه داشتم و رانندگی بلد بودم ولی بعد از ۵ بار رد شدنهای الکی که بیشتر بخاطر دونستن قدر گواهینامه بود قبول شدم! خیلی خیلی خوشحال شدم. حتی از گرفتن ویزا آنقدر خوشحال نشدم که گرفتن گواهینامه خوشحالم کرد! ●بعد از یک ماه هم یه ماشین هوندا گرفتم. یه روز تعطیل به خانمم گفتم بریم یه فروشگاه و یه نهاری بخوریم و برای اولین بار با ماشین جدید یه دوری هم زده باشیم. خلاصه راه افتادیم و راه نسبتا طولانی فروشگاه رو داشتیم طی میکردیم که سر یه چهار راهی با اینکه راه مال من بود یه تاکسی خیلی ناجور و با عجله پیچید جلوم! ○منم عصبانی شدم و دستمو گذاشتم رو بوق و داد و فریاد کشیدم. توی ژاپن وقتی کسی به شما راه میده تا بیوفتید جلوش، و یا وقتی کسی بد بپیچه جلوی ماشین دیگه ای، با دو یا سه بار فلاشر ماشین زدن از شما تشکر و یا معذرت خواهی می‌کنه. البته بسته به این داره که طرف چقدر صبر کرده باشه فلاشرهاش طولانی تر میشه! خلاصه راننده تاکسی از من با فلاشر زدن، هم معذرت خواهی کرد و هم تشکر. ■خانم من که این صحنه رو میدید حرفی رو زد که منو خیلی تحت تاثیر قرار داد! بمن گفت که چرا یکم سرعتت رو پایین نیاوردی که اون راننده با خیال راحت وارد خیابون بشه؟ تازه وقتی هم که وارد خیابون شد چرا بهش اینهمه بوق زدی و با اینکه مسافر داشت طرف رو معذب کردی؟ من بهش گفتم که چون راه مال من بود! □خانمم گفت حتی اگه راه هم مال تو باشه تو باید راه رو به اون تاکسی بدی تا زودتر بره! شاکی شدم و گفتم چرا؟! چرا همه ی راننده تاکسی ها فکر میکنن که راه مال اوناست؟ خانمم بهم گفت، چون اونا سرکارن و دارن کار میکنن، و عجله دارند تا یه لقمه نون دربیارن و واسه زن و بچه شون ببرن، ولی من و تو تعطیلیم و داریم میریم تفریح! پس حق تقدم رو حتی اگه مال تو هم باشه باید بدی به کسانی که سرکارن و دارن کار میکنن مثل تاکسی ها، وانت ها، کامیون ها و هر ماشینی که تو تشخیص بدی سرکاره! ●اونجا بود که فهمیدم چرا ژاپن شده ژاپن و اسمش روشه! ژاپن! چون اینجور چیزها رو از مهد کودک هاشون تا مدرسه هاشون یاد میدن. ما هم چیزی از اونا کم نداریم و حتی مهربونترین مردم دنیاییم ولی خودمون نمیدونیم. مایی که ديوار مهربانی رو به کل دنیا معرفی کردیم، پس ته دل هممون یه دریا مهربونی های دست نخورده داریم که میتونیم ازشون استفاده کنیم. ○بیایید با یه فلاشر زدن از همدیگه تشکر کنیم و این فرهنگ جهان اولی رو توی کشور خودمون هم مد کنیم. بیایید با راه دادن به همدیگه هر روز از این احساس خوب لذت ببریم، تا دنیامون قشنگ تر بشه. بیایید با راه دادن به ماشین هایی که سرکار هستند، باعث افزایش روزیه اونا بشیم و از انعکاس روزی اونها، روزی ما هم زیاد بشه و چه بسا تصادفات، ناقص شدنها، دعواها، کشته ها و غیره، کمتر و کمتر بشه… ▪︎یک سامورایی در کشور اهورایی. پانویس: عنوان از گاهنامه مدیر است. ___________________ *بازنشر پیام = گسترش دانایی* _______________________ 💠 *تلگرام* https://t.me/+Qn30kJOZhHO2yWNa _____________________ 🟨🟩🟦🟪⬛⬜🟫🟥🟧