#زیارت_ناحیه مقدسه ۳۷ وَ سُبِىَ أَهْلُک َ کَالْعَبیدِ ،  اهل و عیالت چون بردِگان به اسیرى رفتند، وَ صُفِّدُوا فِى الْحَدیدِ ، فَوْقَ أَقْتابِ الْمَطِیّاتِ ، تَلْفَحُ وُجُوهَهُمْ حَرُّ الْهاجِراتِ، یُساقُونَ فِى الْبَراری وَالْفَلَواتِ ، أَیْدیهِمْ مَغلُولَةٌ إِلَى الاَْعْناقِ ، یُطافُ بِهِمْ فِى الاَْسْواقِ ،  و در غُل و زنجیر آهنین بر فراز جهازِ شتران در بند شدند، گرماى (آفتابِ) نیمروز چهره هایشان را مى سوزاند ، در صحرا ها و بیابانها کشیده می شدند، دستانشان به گَردَنها زنجیرشده، درمیان بازار ها گردانده می شدند، فَالْوَیْلُ لِلْعُصاةِ الْفُسّاقِ ،  اى واى بر این سرکشان گناهکار!، لَقَدْ قَتَلُوا بِقَتْلِک َ الاِْسْلامَ ،  چه اینکه باکُشتنِ تواسلام را کُشتند،