🌺قرآن ترجمه المیزان🌺 سوره 2 سوره مبارکه البقرة صفحه 43 اللَّهُ وَلِيُّ الَّذِينَ آمَنُوا يُخْرِجُهُمْ مِنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّورِ ۖ وَالَّذِينَ كَفَرُوا أَوْلِيَاؤُهُمُ الطَّاغُوتُ يُخْرِجُونَهُمْ مِنَ النُّورِ إِلَى الظُّلُمَاتِ ۗ أُولَٰئِكَ أَصْحَابُ النَّارِ ۖ هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ (257) خدا ولىّ کسانى است که ايمان آورده اند; آنان را از ظلمت ها به سوى نور بيرون مى برد، و کسانى که کفر ورزيده اند اولياى آنان طاغوت ها هستند که آنها را از نور به سوى ظلمت ها بيرون مى برند. اينان اهل آتش اند و در آن جاودان خواهند بود. (257) أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِي حَاجَّ إِبْرَاهِيمَ فِي رَبِّهِ أَنْ آتَاهُ اللَّهُ الْمُلْكَ إِذْ قَالَ إِبْرَاهِيمُ رَبِّيَ الَّذِي يُحْيِي وَيُمِيتُ قَالَ أَنَا أُحْيِي وَأُمِيتُ ۖ قَالَ إِبْرَاهِيمُ فَإِنَّ اللَّهَ يَأْتِي بِالشَّمْسِ مِنَ الْمَشْرِقِ فَأْتِ بِهَا مِنَ الْمَغْرِبِ فَبُهِتَ الَّذِي كَفَرَ ۗ وَاللَّهُ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ (258) آيا نظر کرده اى به آن کس که چون خدا فرمانروئيش داده بود با ابراهيم درباره پروردگارش به محاجّه برخاست؟ آنگاه که ابراهيم گفت: پروردگار من است که حيات مى بخشد و مى ميراند. [او ]گفت: منم که حيات مى بخشم و مى ميرانم. ابراهيم گفت: بى ترديد خدا خورشيد را از مشرق مى آورد، تو آن را از مغرب بياور! پس آن کس که کفر مىورزيد مبهوت شد. و خدا مردم ظالم را هدايت نمى کند. (258) أَوْ كَالَّذِي مَرَّ عَلَىٰ قَرْيَةٍ وَهِيَ خَاوِيَةٌ عَلَىٰ عُرُوشِهَا قَالَ أَنَّىٰ يُحْيِي هَٰذِهِ اللَّهُ بَعْدَ مَوْتِهَا ۖ فَأَمَاتَهُ اللَّهُ مِائَةَ عَامٍ ثُمَّ بَعَثَهُ ۖ قَالَ كَمْ لَبِثْتَ ۖ قَالَ لَبِثْتُ يَوْمًا أَوْ بَعْضَ يَوْمٍ ۖ قَالَ بَلْ لَبِثْتَ مِائَةَ عَامٍ فَانْظُرْ إِلَىٰ طَعَامِكَ وَشَرَابِكَ لَمْ يَتَسَنَّهْ ۖ وَانْظُرْ إِلَىٰ حِمَارِكَ وَلِنَجْعَلَكَ آيَةً لِلنَّاسِ ۖ وَانْظُرْ إِلَى الْعِظَامِ كَيْفَ نُنْشِزُهَا ثُمَّ نَكْسُوهَا لَحْمًا ۚ فَلَمَّا تَبَيَّنَ لَهُ قَالَ أَعْلَمُ أَنَّ اللَّهَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ (259) يا مانند آن کس که بر شهرى گذشت که [ديوارهاى آن ]بر سقف هايش فرو ريخته بود; گفت: چگونه خدا [مردم ]اينجا را بعد از مرگشان زنده مى کند؟! پس خدا او را صد سال ميراند، سپس وى را برانگيخت. گفت: چقدر مانده اى؟ گفت: يک روز يا بخشى از يک روز مانده ام. گفت: [نه ]بلکه صد سال مانده اى. اينک به خوردنى و آشاميدنى خود نظر کن که فاسد نشده اند، و به الاغت نظر کن [که متلاشى شده است]، ما به منظور اينکه تو را نشانه اى براى مردم قرار دهيم [زنده ات کرديم، ]و به اين استخوان ها نظر کن که چگونه بلندشان مى کنيم سپس به آنها گوشت مى پوشانيم؟ پس هنگامى که [حقايق ]براى او آشکار شد گفت: مى دانم که خدا بر هر چيزى تواناست. (259) #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇 ┏━━━🍃═♥️━━━┓   @KanoonQuran ┗━━━♥️═🍃━━━┛