تقریبا می توان گفت که آرزوی تمام افرادی که وارد دنیای هنرهای رزمی و بخصوص کاراته شده اند این است که بتوانند به درجه شودان برسند. آنها به این دلیل آرزوی کمربند سیاه را می کنند که بگویند دیگر در این رشته ماهر شده و چیز دیگری برای یادگیری نداریم، در حالیکه هنوز به درک درستی از دنیای کاراته دست نیافته اند. به طور معمول و بسته به توانایی و پشتکار هر فرد حدود 3 تا 5 سال طول می کشد تا بتواند کمربند سیاه را بدست آورد. شاید این افراد بتوانند تکنیک های کاراته را به خوبی انجام دهند اما هنوز به این درک نرسیده اند که همانطور که بدنشان و مهارتهای تکنیکی شان به درجه ای از استادی رسیده درک و فهم آنها نیز به همان نسبت افزایش یابد. رسیدن به درجه شودان فقط به معنی انجام دادن تکنیک ها به صورت صحیح نیست. باید آگاهی شما نیز به همان نسبت افزایش یابد. عده ای فکر می کنند هر کس به درجه شودان برسد می توان او را یک استاد حرفه ای نامید در حالیکه رسیدن به دان یک به معنای استاد یا شاگرد نیست بلکه مرحله ای است که هر شخصی برای یادگیری کاراته واقعی باید از این مرحله عبور کند. برای درک بهتر درجه شودان باید به شما بگوییم وقتی که به درجه شودان می رسید همانند این است که دوران دبیرستان را به اتمام رسانده باشید، در حالیکه آرزوی بسیاری از افراد این است که برای یادگیری تخصصی تر وارد دانشگاه شوند. می توان سال اول دانشگاه را به درجه نیدان (دان دو) تشبیه کرد. در صورتیکه دانشگاه را تمام کند به درجه سان دان "دان 3" خواهد رسید. هنرجو در این مرحله می تواند به تدریس مشغول شود، در حالیکه اگر واقعا بخواهد به درجه استادی برسد هنوز چیزهایی برای یاد گیری تمکیلی وجود دارند.