🌺تأملی در نهجالبلاغه :
امیرالمؤمنین در حکمت ١٣٣ نهج البلاغه می فرمایند:
الدُّنْيَا دَارُ مَمَرٍّ، لَا دَارُ مَقَرٍّ؛ وَ النَّاسُ فِيهَا رَجُلَانِ، رَجُلٌ بَاعَ فِيهَا نَفْسَهُ فَأَوْبَقَهَا، وَ رَجُلٌ ابْتَاعَ نَفْسَهُ فَأَعْتَقَهَا.
⚡️ترجمه :
دنیا سرای عبور است نه جای ماندن.
و انسانها در دنیا دو دسته اند:
١_ کسی که خود را به دنیا فروخته و در نتیجه هلاک می شود.
٢_ کسی که خود را خریده و آزاد نموده است.
🍁 آنها که دنیا را هدف مى بینند براى آنان قرارگاه است و آنان که به عنوان وسیله اى به آن مى نگرند گذرگاه است.
☘بنابراین اگر به دنیا بعنوان محلی برای گذر بنگریم و فانی بودنش را باور کنیم، هرگز ارزشهای وجودی خود را نخواهیم فروخت.
#نهج_البلاغه