روحانی شهید سید عباس موسوی قوچانی در سال 1324 در روستای کلیدر از بخش سر ولایت قوچان در خانوادهای متدین به دنیا آمد. سید عباس 6 ساله بود که مادر رخت عزای هجران پدر را به تن وی کرد. وی در 12 سالگی وارد حوزه علمیه قوچان شد اما تحصیل در حوزه مانع تلاش برای تأمین معاش خود و خانوادهاش نشد. سید عباس با توصیه و راهنمایی حجةالاسلام والمسلمین شیخ ذبیحالله قوچانی برای تحصیل در سطوح عالی حوزه قوچان را به مقصد مشهد ترک نمود و در مدرسه علمیه نواب مشغول به تحصیل شد. ایشان در مشهد از محضر اساتید بزرگواری چون آیت الله اشرفی، آیت الله مشکینی، شیخ هاشم و مجتبی قزوینی بهره فراوان جست. وی در مشهد با شخصیتهای بزرگواری همچون شهید کامیاب، شهید هاشمی نژاد، مقام معظم رهبری و آیت الله واعظ طبسی که در آن زمان محور فعالیتهای مبارزاتی در خراسان علیه رژیم طاغوت به شمار میرفتند، آشنا شد و به دلیل مشی فکری اثرگذار در زمره این مبارزان قرار گرفت. در سال 1350 که مقارن با برگزاری جشنهای 2500 ساله رژیم ستمشاهی بود این شهید در کنار سایر همرزمانش به دستور حضرت امام خمینی (رحمة الله علیه) با برگزاری سخنرانی و انتشار اعلامیه مردم را از اهداف شوم رژیم آگاه نمود. درنتیجه این فعالیتها بود که توسط عوامل ساواک دستگیر، زندانی و مورد شکنجه واقع شد. در بحبوحه پیروزی انقلاب شهید قوچانی نقشی عمده در سازماندهی مردم در مشهد علیه رژیم داشت پس از پیروزی انقلاب با توجه به آگاهی و بصیرت عمیق ایشان مسئولیت حساس بخش اطلاعات کمیته انقلاب اسلامی را عهدهدار شد و در این سنگر در مصافی سخت لانه های عنکبوتی عناصر پسمانده رژیم شاه، لیبرالها و بخصوص منافقین را درهمپیچیده و نابود کرد. در کنار این مسئولیت حساس از حضور در جبهه ها و خدمت در پشت جبهه غافل نماند. ایشان هرگاه احساس نیاز میکرد لباس رزم پوشیده و عازم میدان نبرد میشد. سرانجام در عملیات فتح المبین در جبهه شوش در رقابیه در سن 36 سالگی با ردای سرخ شهادت به دیدار معبود خود شتافت. پیکر مطهر این شهید بنا به وصیت خودش در کنار شهدای 72 تن به خاک سپرده شد. سخنان مقام معظم رهبری درباره‌ی این شهید: ...از خصوصیات دیگر این روحانی مؤمن جوان شهید این بود که ایشان زندگیاش زاهدانه بود، وضع داخل زندگیاش فقیرانه و زاهدانه بود. در حالی که میتوانست بهتر از آن بکند، برایش این امکان وجود داشت. از جمله خصوصیات دیگر ایشان این بود که متعبد بود، نماز با حالی میخواند، نمازش با توجه بود. اهل ابتکار و نوآوری بود. مطالب را میپرداخت، میپخت، بر آنها میافزود و چیزهایی جدید را از آن استنباط میکرد و استخراج میکرد. شکوفایی و رشد داشت، البته درسخوان بود و علاقه‌مند به درس...