👈معانی کلمات آیه 11 اكمام: كم (بفتح اول): پوشاندن و به كسر اول غلافى است كه گل يا ميوه را مى‏‌پوشاند، جمع آن اكمام است. 👈معانی کلمات آیه 12 عصف: برگ. طبرسى فرمايد: عصف به معنى برگ است و چون خشكيد و كوبيده شد كاه مى‌‏گردد ريحان: گل. در مجمع فرموده: اكثر مفسران آن را روزى معنى كرده‏‌اند حسن و ابن زيد گل بوئيدنى گفته‌‏اند. 👈معانی کلمات آیه 13 الاء: نعمتها. مفرد آن الى است (بر وزن جسر، شرف و عنب) است. 👈معانی کلمات آیه 14 صلصال: گل خشك شده طبرسى فرموده «الطين اليابس» راغب گويد: «الطين الجاف» جوهرى گويد: گل آميخته به خاك است كه چون بخشكد صدا دهد و چون بپزند فخار گويند. فخار: سفال. (گل پخته شده). 👈معانی کلمات آیه 15 جان: جن و جان هر دو يك چيز هستند (قاموس قرآن) طبرسى و زمخشرى و ابن اثير و غيره جان را پدر جن گفته‌‏اند كه خواهد آمد. مارج: آميخته شعله بى‌‏دود نيز گفته‏‌اند، اصل مرج به معنى آميختن است. 👈معانی کلمات آیه 17 «رَبُّ»: خبر مبتدای محذوف است: هُوَ رَبُّ. «الْمَشْرِقَیْنِ ... الْمَغْرِبَیْنِ»: مراد از دو مشرق و دو مغرب، خاور خورشید و ماه، و باختر خورشید و ماه، و یا این که تنها اشاره به خورشید است که با توجه به حداکثر میل شمالی آفتاب، و میل جنوبی آن، خورشید دو مشرق و دو مغرب عمده دارد. اما باید دانست که خورشید و ماه، و بطور کلی خورشیدها و ماههای متعدد جهان هستی، هر روز از نقطه‌ای طلوع و در نقطه‌ای غروب می‌کنند، و به تعداد روزهای سال، مشرق و مغرب دارند، پس چه بسا مراد از تثنیه مشرق و مغرب، جمع باشد. چرا که در سوره‌های دیگر قرآن مشارق و مغارب آمده است. 👈معانی کلمات آیه 19 «مَرَجَ»: سر داده است. حرکت داده است. روان کرده است. «الْبَحْرَیْنِ»: مراد از دو دریا، آبهای شیرین و شور و یا آبهای گرم و سرد رودهای عظیمی است که در سراسر اقیانوسهای جهان جریان دارنداز قبیل گلف استریم. «مَرَجَ الْبَحْرَیْنِ»: دو دریا را به سوی هم سر داده است و در کنار همدیگر روان کرده است. دو دریا را در وقت برخورد، به موج و تکان انداخته تا یکدیگر را دفع کنند و برانند و آمیزه هم نشوند 👈معانی کلمات آیه 20 برزخ: واسطه، حائل.