از جایت بلند شو، همان چای هِل همیشگی‌ات را دم کُن که عطرش بر فراز خانه‌ها بنشیند!فنجانت را بیاور و برای خودت چای بریز، کتاب مورد علاقه‌ات را بردار و کنار پنجره برو ... پردهٔ توریِ سفیدرنگ را کنار بزن، تا نورخورشید صورتت را نوازش کند؛روی صندلی چوبی کنار پنجره بشین و فنجانت را با دستانت بغل کن و با اعماق وجودت عطرش را به ریه بکش؛ چشمانت را ببند و برای لحظه‌ای از جهان بهم ریخته‌ات دور باش و با خودت خلوت کُن. «یادت باشد هیچکس برای خودت، خودت نمی‌شود ..» @Kolbe_arame_man