🥋 بروس لی هیچ سبک خاصی از هنرهای رزمی یا فلسفه را کاملا نمی پذیرفت و شاگردانش را هم تشویق می کرد تا آموزه های او را بدون سؤال کردن نپذیرند. 📖 یکی از حکایت های محبوبش که برای شاگردان جدید تعریف می کرد، حکایت فنجان خالی بود: ☕️ روزی مردی دانا به ملاقات یکی از استادان رفت تا از او درباره ذن سؤال کند. وقتی استاد حرف می زد، مرد دانا پی در پی حرف او را قطع می کرد که نظر خودش را درباره این و آن بیان کند. بالاخره استاد ساکت شد و شروع کرد به ریختن چای برای مرد دانا. استاد فنجان را پر کرد و همین طور چای ریخت تا فنجان سرریز شد. 🙋‍♂ مرد دانا گفت: بس است. فنجان پر شده و نمی شود بیشتر در آن چای ریخت. استاد ذن جواب داد: «تو هم مثل این فنجان پر از نظرهای خودت هستی. اگر اول فنجانت را خالی نکنی، چطور می توانی چای من را بچشی؟» ✳️ پیام اصلی بروس این بود که ذهن و نگرش و حواس خود را منعطف و پذیرا نگه دارید و در عین حال توانایی تفکر نقادانه را در خود پرورش دهید. این فرایند پرسش و مباحثه و تمرین نه تنها منتج به شناخت نقاط قوت و ضعف می شود، بلکه منجر به کشف حقایقی اساسی می شود که به فرد اجازه می‌دهد رشد کند و به هماهنگی و وحدت روح و ذهن و بدن دست یابد. ☯ 🖌 مقدمه لیندالی لی (همسر بروس لی)‌ 📚 📱 اپیلکشن ✴️ @KongFoo