💠 جزوه و خلاصه درس چهارم : إذ إذ ، چهار قسم است : اسم زمان ماضی - اسم زمان مستقبل - حرف تعلیل - حرف مفاجات یا زائد 🔸 توضیح اقسام إذ : 1- اسم زمان ماضی --> این نوع إذ ممکن است چهار نقش نحوی ( استعمال ) بگیرد : الف - مفعول فیه ( ظرف ) ب- مفعول به ج - بدل از مفعول د- مضاف الیه برای اسم زمان 2- اسم زمان مستقبل --> این نوع إذ نیز می تواند در یکی از نقشهای بالا قرار بگیرد 3- حرف تعلیل --> درباره این نوع إذ ، سؤالی مطرح می شود و آن اینکه آیا إذ مثل لام علت ، برای بیان علت به کار می رود یا اینکه ظرف است و دارای معنای تعلیل نیست بلکه تعلیل را از معنای کل جمله می فهمیم ❓در جواب علما دو قول دارند که هر دو قول در سؤال آمده 4- حرف مفاجات و یا زائدی است که برای تأکید معنای کل جمله به کار رفته --> راه شناخت این إذ : بعد از « بینا» و یا « بینما » می آید ======================== ⏪ درباره نقش نحوی « إذ » ی که در اوائل قصه های قرآنی آمده ، دو قول وجود دارد : 1- مصنف : مفعول به برای فعل « أذکر » مقدر 2- بعضی از نحویون : ظرف ( مفعول فیه ) برای « أذکر » مقدر ---> مصنف این قول را رد می کند و می گوید این قول اشتباه فاحشی است چرا که لازمه آن این است که خداوند از ما بخواهد در آینده در زمان گذشته چیزی را به یاد بیاوریم !!!! که این غیر معقول است بلکه خداوند « یادآوردن خود زمان » را از ما خواسته .. نه « به یاد آوردن در زمان گذشته » را ++++++++++++++++++++++++ 🔸إذ ، دائم الاضافه است یعنی حتما و همیشه به چیزی اضافه می شود چه چیزی می تواند مضاف الیه إذ قرار بگیرد❓جمله این جمله ممکن است 1- اسمیه باشد و یا 2- فعلیه ای که فعلش در لفظ و معنا ، ماضی است و یا 3- فعلیه ای که فعلش در معنا فقط ماضی است ، نه در لفظ ⏪ گاهی جمله مضاف الیه إذ حذف می شود --> علت حذف : معلوم و مشخص بودن جمله در این صورت به جای مضاف الیه محذوف ، تنوینی به إذ داده می شود که به آن تنوین عوض گفته می شود. 🌺~🌺~🌺~🌺 ✅ 🔰🔰 🆔 @kotob_howzavy