آدم هایی در دنیا وجود دارن که مرده زنده میکنن. در این روزهایی که آدم ها شاید شبیه مرده های متحرک هستند آدم هایی میان و شروع میکنن به زنده کردن دل آدم. اولش خیلی درد داره. شروع میکنی به گریه کردن. چون عادت کردی به مرده بودن به بی صدا بودن ولی این آدم ها میان و نجاتت میدن میگن نه زندگی این طور که تو فکر میکنی نیست. تو از نگاه یک مرده داری به زندگی نگاه میکنی برای همین زندگی برات انقدر بی ارزشه. برای همین دائم درگیر خودتی درگیر اطرافیانتی برای همینه که ایمان نداری همت نداری تلاش نداری امید نداری چون تو مردی. این آدم ها انگار کمی شبیه منجی هستند. روزی میرسه که منجی میاد و میفهمیم چه قدر برای سال های سال داشتیم مردگی میکردیم و خودمون بی خبر بودیم. تازه منجی که میاد و دستمون رو میگیره و زنده مون میکنه میگیم ا؟ پس اینه زندگی. ایکاش خودمون رو زودتر از شر مردگی کردن نجات بدیم‌‌......