✨🌺🍃 ✨ #بِسْمِ‌اللهِ‌الرَّحْمنِ‌الرَّحِيم✨ ✨إِذْ يَتَلَقَّي الْمُتَلَقِّيَانِ عَنِ الْيَمِينِ وَعَنِ الشِّمَالِ قَعِيدٌ (17) ✨مَا يَلْفِظُ مِن قَوْلٍ إِلَّا لَدَيْهِ رَقِيبٌ عَتِيدٌ (18) ✨وَجَاءتْ سَكْرَةُ الْمَوْتِ بِالْحَقِّ ذَلِكَ مَا كُنتَ مِنْهُ تَحِيدُ (19) ✨وَنُفِخَ فِي الصُّورِ ذَلِكَ يَوْمُ الْوَعِيدِ (20) /سوره:ق 🌹(ياد كن) آنگاه كه دو فرشته (ملازم انسان) از راست و چپ، (به مراقبت) نشسته (اعمال آدمى را) دريافت مى كنند. 🌹 (انسان) هيچ سخنى به زبان نمى آورد، مگر آنكه در كنارش (فرشته اى) نگهبان حاضر و آماده (ثبت) است. 🌹 و بى هوشى مرگ به راستى فرا رسد (و به انسان گفته شود:) اين همان است كه همواره از آن مى گريختى. 🌹و در صور (رستاخيز) دميده شود، اين است روز تحقّق وعده عذاب. 🍃تعبير «قعيد» كنايه از آن است كه دو فرشته همواره با انسانند و در كمين او نشسته اند، نه آنكه دو فرشته در سمت راست و چپ انسان نشسته باشند. 🍃«رقيب» به معناى مراقب و ناظر، «عتيد» به معناى آماده به خدمت، 🍃 «سكرة» حالتى است كه هوش و عقل از انسان زايل شود و «تحيد» به معناى عدول و فرار كردن است. 🍃وحشت و اضطراب انسان در هنگام مرگ به قدرى است كه قرآن از آن به «سكرة الموت» تعبير نموده است، چنانكه در قيامت نيز، هول دادگاه الهى، انسان را دچار چنان حالتى مى سازد كه به تعبير قرآن: «تَرى النّاس سُكارى »(19) مردم را همچون افراد مست، عقل پريده و بى اراده مى بينى. 🍃در ميان اعضاى بدن، زير نظر بودن زبان مطرح شده است، شايد به خاطر آن كه عمل زبان، از همه ى اعضا بيشتر، آسان تر، عمومى تر، عميق تر، دائمى تر و پر حادثه تر است. 🍃توجّه به زير نظر بودن انسان و ثبت كليه اعمال او و توجّه به لحظه مرگ و حضور در قيامت، هشدارى بزرگ و زمينه ساز تقواى الهى است. 💥توجّه به تعدّد ناظران و شاهدان، در نحوه ى عملكرد انسان مؤثّر است و هر چه شاهد و ناظر بيشتر باشد، انگيزه براى كار نيك و دورى از گناه بيشتر مى شود. «عن اليمين... عن الشّمال... رقيب عتيد» 19) حج، 2. 🔹- با اين كه خداوند متعال، خود شاهد بر اعمال و افكار انسان است، امّا تشكيلات الهى حساب و كتاب دارد و فرشتگانى دائماً مشغول ثبت اعمال هستند. «اذ يتلقّى المتلقّيان» 🔹- ميان فرشتگان، تقسيم كار وجود دارد. (بر اساس روايات، فرشته يمين كارهاى خير را مى نويسد و فرشته شمال، كارهاى بد و شرّ را.(20)) «المتلقيان عن اليمين و عن الشّمال قعيد» 🔹- انسان، نه فقط در برابر كردار، بلكه در برابر گفتار خود مسئول است و مورد محاسبه قرار مى گيرد. «ما يلفظ من قول» 🔹- نظارتى داراى اعتبار و ارزش است كه همه چيز را به طور كامل زير نظر داشته باشد. «عن اليمين... عن الشمال... رقيب عتيد» 🔹- انسان در لحظه مرگ، حالت عادّى خود را از دست مى دهد. «سكرة الموت» 🔹- سكرات مرگ براى همه حتمى است. «سكرة الموت بالحق» 🔹- گريز از مرگ، ويژگى طبيعى انسان است. «كنت منه تحيد» 20) تفسير نورالثقلين. ✨🌺🍃 @Patoghedoostanh