وَ‌هَبْ‌لِيَ‌الثِّقَةَ‌لِأُقِرَّمَعَهَا‌بِأَنَّ‌قَضَاءَكَ‌لَمْ‌يَجْرِ‌إِلَّا‌بِالْخِيَرَةِ .... به من اطمينانى عطا فرما كه اقرار كنم كه قضاى تو جز در كار خير، جارى نگشته است. و سپاس مرا نسبت به آنچه كه از من دريغ داشته‌اى، بيشتر از آنچه كه عطا فرموده‌اى، قرار ده. خدایا مرا از اينكه انسان تهيدست را خوار و پست و انسان ثروتمند را بالا در نظر بگيرم، حفظ نما؛ انسان شريف كسى است كه به وسيله‌ى اطاعت تو، شريف گشته و انسان عزيز كسى است كه به وسيله عبادتت، عزيز شده است. •صحیفهٔ‌سجادیه، دعای۳۵• http://eitaa.com/mahdiyaran135