زیارت عاشورا .mp3
12.11M
💢روز سی‌‌و‌نهم چله زیارت ❗️رزق برائت و کرامت معرفت، مقدمه‌ی معیت و ثبات قدم 🔸وقتی سالم در زیارت عاشورا آگاه شد که تقری الی الله، به وسیله‌ی برائت و موالات حاصل شدنی است، دوباره تکرار می‌کند: «اِنّی سِلْمٌ لِمَنْ سالَمَکُمْ وَحَرْبٌ لِمَنْ حارَبَکُمْ». یعنی مواضع انسان تجدید می‌شوند و سلم و حرب و عداوت و محبت بر مدار حضرت شکل می‌گیرد. اگر انسان چنین چیزی را در خود بیابد و احساس کند خدای متعال این دو نعمت را به او عطا کرده است تا بتواند هم سیدالشهدا علیه‌السلام و هم دوستان و دشمنان ایشان را بشناسد و به این سرمایه‌ها دست پیدا کند و هم به سلم و موالات با دوستان و معادات و حرب با دشمنان ایشان برسد، این زمینه‌ را هم در خود احساس خواهد کرد که می‌تواند در این مسیر قدم‌های بعدی را نیز بردارد. لذا خواست جدیدی در انسانی که تا این مرحله رسیده است، پیدا شده و با «فاء» نتیجه‌گیری بیان می‌شود: «فَاَسْئَلُ اللَّهَ الَّذی اَکْرَمَنی بِمَعْرِفَتِکُمْ وَمَعْرِفَةِ اَوْلِیاَّئِکُمْ وَ رَزَقَنِی الْبَراَّئَةَ مِنْ اَعْداَّئِکُمْ» 🔹گاهی خدای متعال در مقام ابتلا، انسان را به نعمت‌هایی می‌رساند و انسان تصور می‌کند که این‌ نشانه‌ها کرامت و تکریم است، بعد قرآن می‌فرماید:«کَلّا» ؛ یعنی این‌ها کرامت نیست؛ کرامت الهی این است که به انسان معرفت‌های بزرگ عطا کنند. مهم‌ترین کرامت این است که انسان به معرفت خدا و اولیای او برسد؛ بزرگی و عظمت انسان در این معرفت هاست. 📕ضیافت بلا، سید محمدمهدی میرباقری __________🏴__________ 🆔@MAHYA_BAN00