اگر کسی فکر می‌کند بدون دادن هزینه، بدون زجر و زحمت کشیدن، بدون تلاش و کوشش می‌شود قدرتمند شد به شدت اشتباه می‌کند. همین کشورهای اروپایی برای اینکه پیشرفت کنند بروید بخوانید چه هزینه‌هایی دادند؟ چند هزار کشتی آن‌ها در اقیانوس‌ها غرق شد، چند صدهزار نفر در دریاها ناپدید شدند، چند صدهزار نفر در جنگ‌های طولانی مدت که نزدیک به 500 سال کشورهای مختلف آن را به خود دچار کرد کشته و ناپدید شدند تا امروز بتوانند به یک نظم موقتی برسند، آیا این نظم همیشکی بوده؟ یا وارداتی؟ این‌ها ساخته شده است. این مساله در مورد امریکا هم صادق است. این کشور در جنگ اول و دوم جهانی صدها هزار کشته، زخمی و مفقود داد و پس از جنگ جهانی دوم نیز بدون هیچ توقفتی در حال مداخله در جهان است. ما باید نگاه کنیم که برای ابرقدرت شدن جز غر زدن، جز اینکه نه نمی‌شود، جز اینکه باید به قبله لندن و واشنگتن نماز خواند و.... چیزی گفته‌ایم یا اندیشه‌ای داشته‌ایم؟ مساله مهم و اصلی ما این است که نفهمیده‌ایم که رفاه به سادگی به دست نمی‌آید و هیچ جای دنیا بدون اینکه کار کنید، به شما پول می‌دهند.