👈 *انحطاط اخلاق و فرهنگ در دانشگا ه ها*
بیش از چهل روز تصاویری از بی اخلاقی‌ها و رفتارهای خلاف قاعده از دانشگاه‌ها منتشر می‌شد و وبعضی صحنه های را از نزدیک دیدیم که همگان را به تحیر و تامل وادار کرده است.
حتی مردم عادی به زبان آمده‌اند که این چگونه دانشگاهی است که وضعیت معترضان و منتقدانش با وضع و روش اغتشاشگران خیابانی و ارازل و اوباش تفاوتی ندارد؟!
دانشگاه ها که قرار بود موتور پیشرفت و توسعه اخلاق و فضیلت‌ها وکارخانه انسان سازی جامعه باشند، چگونه خود به این وضعیت اخلاقی و فکری گرفتار شدند؟
در این مطلب علت های زیادی را نمی توان ذکر کرد، اما در یک بررسی کلی می توان گفت ، علت و ریشه وضعیت اخلاقی و فرهنگی بخشی زیادی از دانشجویان و حتی اساتید در سه دهه اخیر، *حاصل فهم نشدن عمق و محتوای فرمان امام خمینی(ره ) در وجوب انقلاب فرهنگی هم‌زمان با انقلاب اسلامی است*.
انقلاب اسلامی به اذعان اندیشمندان جهان یک نهضت اندیشه‌ای فرهنگی ، مسیری جدید برای بحران زدگان دنیای مدرن مادی بود.
این نهضت برای زیر سازهای اندیشه مردم، مستلزم حدوث انقلاب اسلامی و برای بقای خود،نیازمند انقلاب فکری.
امام (ره) با درک این وضعیت و با توجه به فلسفه تربیتی انقلاب اسلامی، همان ابتدا فرمان انقلاب فکری و فرهنگی دانشگاه‌ها را صادر اما این آرمان وفرمان ، توسط سیاستگذاران و مدیران فرهنگی ودانشگاهی و شورای انقلاب فرهنگی، *محورهای اصلی فرمان را درک نکردند تا* *بتوانند روبه سوی تکامل وانسان سازی* *حرکت کنند*.
دانشگاه های ایران بدون ایده‌ی درون زا و به شکل تقلیدی و وارداتی از غرب تاسیس ومروج تعلیم و تربیت تکنیک محور گردید که صرفا نگاهی مادی به زندگی انسان ها داشتند.
دانشگاه ها ایران بدون تغییر بنیان های فکری به قطاراندیشه در حال حرکت امام سوار نشدند.
تعلیم و تربیت جدید یا همان تربیت
تکنولوژیک ، با رد و یا اغماض متافیزیک و جداسازی علم از واقعیت ، بستر جدایی علم از اخلاق و ارزش‌های اخلاقی را فراهم نمود.
و روز به روز علم در محیط های دانشگاهی از محتوای اخلاقی و تربیتی خالی و اخلاق در دانشگاه‌ها صرفا به اخلاقِ کاربردی و اخلاق پژوهش و آموزشی فرو کاسته شد. و همه رشد و تعالی اساتید دانشگاه ها به جای دانشگاه جامعه محور و کارآفرین همراه با فضیلت و کرامت نفس و تزکیه و تهذیب
در مکتب تربیتی امام خمینی (ره) مسیر اولیه خودش را طی کردوعلم دین وعلم اخلاق در دانشگاه ها هر روز کم رنگ تر و بی رمق تر.
در مکتب تربیتی و فلسفی امام خمینی و اندیشه اسلام ناب، علم و ایمان دو هویت مستقل و مجزا از هم نمی‌باشند و علمِ دین و علمِ دنیا که نه تنها در تقابل با یکدیگر نمی باشند بلکه به طور ضروری مکمل یکدیگرند.
دانشگاهی که هنوز نتوانسته مفهوم علم دین وعلم اخلاق را درک کند ونتوانسته آزادی وزندگی را از اسارت تنگِ مفهوم غربی و لیبرال آن نجات دهد چگونه مدعی انقلاب فرهنگی برای نجات جامعه خود می باشد؟ بی شک شعار بخشی از دانشجویان این نوع دانشگاه ها می شود«زن ،زندگی ، ازادی
دانشگاهی که نتوانسته دانشجویانی و تشکل های دانشجویی را طوری تربیت کند که بتوانند به گونه ای مفید وارد گفت و گو شوند. و ظرفیتی برای جمع آوری داوری ها، بینش‌ها و استدلال‌ها ونقدها و اعتراض ها و به فضیلت بردباری وتعامل وتحمل آراسته باشند.
دانشگاه های که مدیران و اعضای هیات علمی آن دچار یک نوع سردرگمی در جریان ها وباندهای سیاسی شده اند.
دانشگاه های که استاد نمونه ها و استادممتازها و دانشمندو داتشمندبرترهای آن توان تحمل وتعامل همدیگر را ندارند و به حذف و قتل عام سیاسی وباندی همدیگر می پردازند چطور می توانند تعالی بخش فرهنگ وسیاست در راستای اصلاح امور جامعه و کارخانه انسان سازی باشند؟
قراربود برمبنای وحی الهی در دانشگاه‌های کشور یزکیهم ویعلمهم الکتاب والحکمه مورد توجه و درپیشانی مراکز آموزشی کشور باشد.
قرار بود پیوند معنوی و اخلاقی و تبادل دانش حوزوی و دانشگاهی به عنوان پیوند حوزه و دانشگاه انجام گیرد؟!!
در برخی دانشگاه‌های کشور کارگاه‌های آموزش اخلاق و فرهنگی وهم اندیشی و دانش افزایی فرهنگی برای اساتید و دانشجویان برگزار می‌کنند. اما با این وجود مسئله اخلاق در وضعیت بحرانی به سر می‌برد.وهرروز از روز گذشته بدتر وخیم تر.
مسئله ریشه دارتر از این حرفهاست که با دستورالعمل‌های اخلاقی و فرهنگی برای اساتید و چند برنامه اردوی وتفریحی و مذهبی برای دانشجویان دانشگاه ها کارخانه انسان سازی ایجاد کرد.
*باید اعتراف کرد که پای تعلیم و تربیت کشور در منجلاب فلسفه تربیتی مادی وغرب گرایی گیر کرده است*. و مدیران آموزشی و دانشگاهی و فرهنگی کشور، تعلیم و تربیتی واخلاق وفرهنکی که از انقلاب خمینی نشات گرفته است را یادریافت ننمودند یا نمی خواهند دریافت کنند.
✍ ارجمندی( عضو هیات علمی دانشگاه علم وصنعت)
👈 فاستقم کماامرت
https://ble.ir/20