در سحرگاه امروز هجدهم ماه مبارک رمضان اشتباه دیگری در تعریف دینداری را بیان کردند... درست این است که دین ما بیشتر از اینکه دین عاشقی باشد،دین معشوقی است...🧐 یعنی شاید ما تا به حال دین را اشتباه فهمیده ایم و به دیگران و فرزندانمان معرفی کرده ایم... اینکه گفته ایم باید عاشق خدا شویم در حالیکه حقیقت این است که خدا عاشق ماست و ما معشوق او هستیم... خدا عاشق ماست... و چون خدا عاشق ماست به سوی ما پیامبری فرستاده است که او نیز عاشق ماست و دل می سوزاند و از اینکه ما اهل هدایت نباشیم رنج می برد... خدا عاشق ماست که یک حسین (علیه السلام) را به قربانگاه می فرستد برای هدایت ما... خدا عاشق ماست و این عشق را در جملات قران و ادعیه به روشنی می توان دید... خدا عاشق ماست و بودنش برایمان کافی است وکیل و یاور و مونس خوبی است... هر لحظه ما را می بیند و به ما توجه دارد... اصلا مگر کار عاشق جز این است؟ و البته کار معشوق هم غفلت و فراموشی...😔 لذا اکثر معشوق ها شکرگزار نیستند... و قلیل من عبادی الشکور... و معشوق نیاز به استغفار دارند لذا ادعیه ما پر است از استغفار معشوقانه... وقتی بدانی معشوقهٔ خدایی چقدر آرامش به تو سرازیر می شود...😍 و چقدر امکان از بین رفتن رذایل در تو زیادتر می شود...😇 برداشتی از صحبت های @MFT_reyhanatonnabi 💚