تدبر در سوره منافقون(قسمت بیست و دوم) منافقی را فرض کنید... پول دارد برای چهار نسل دیگرش هم پول دارد... صیحه ای می آید اتفاق و چالشی رخ میدهد... اگر شرکت هم نکند مشکلی برایش پیش نمی آید اما مگر طمع اجازه میدهد «نکند این حادثه بر علیه ام باشد» لذا در این چالش اقتصادی هم وارد می شود تا یک وقتی دچار ضرر نشود! يَحْسَبُونَ كُلَّ صَيْحَةٍ عَلَيْهِمْۚ هُمُ الْعَدُوُّ این یکی دیگر از ویژگی های منافق است که در آیه ۴ به آن اشاره شده است: پس منافق چهره ای مردمی است در لابلای تخصص های جامعه به شدت غیر منعطف و در چارچوب ذهنی خودش بدون احساس معنادار با عواطف و مهربانی (خشب مسنده) «حقشونه» «فلانی ها شکست خوردند حقشونه! » «فلانی ها گرسنه خوابیدند به ما چه! » «نه غزه نه لبنان!» اصلا فکرش را هم نمی کنند که: نکند ما در گرسنگی دیگران در رنج دیگران مقصریم... نه! راحت میخوابه... این بی احساسی خوب نیست... این از ایمان نیست، این از نفاق است و بسیار خطرناک... و در هر موقعیتی که احساس خطر جامعه را فرامیگیرد اتفاقا خودش هم خطر ساز می شود... به جای اینکه بشود روی کمک شان روی مالشان حساب کرد، پس می کشند... هیچ اعتمادی به تخصص و دانایی آنها نیست...😔 #با_قرآن #استاد_اخوت #سوره_منافقون @MFT_reyhanatonnabi🖤