تدبر در سوره مبارکه ملک(قسمت سی‌ و هشتم) وَلَقَدْ كَذَّبَ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ فَكَيْفَ كَانَ نَكِيرِ ﴿۱۸﴾ ما آدم ها عجیبیم... تا یک نعمت هست قدرش را نمی‌دانیم... تا امنیت زمین و آسمان هست توجه نداریم به این نعمت‌های پایه‌ای... وقتی می‌فهمیم برای چند روزی که زلزله‌ای بیاید آنوقت معنای خانه و استقرار و امنیت زمین را می‌فهمیم وقتی که از ترس پس لرزه خواب هم از چشمانمان فرار میکند... ما آدم‌ها عجیبیم وقتی نعمت داریم قدرش را نمی‌دانیم و کاری برای حفظش نمی‌کنیم لذا دچار عقوبت می‌شویم... الان وقت داریم زبان یاد بگیریم اما پشت گوش می‌اندازیم و باشد فردا می‌کنیم... وقتی میرسد که زبان یاد داشتن برای مأموریتی توحیدی ضرورت دارد اما دیگر توان و وقتش را نداریم...😱 الان نعمت پدر و مادر داریم اما وقت نداریم از این نعمت ها استفاده کنیم فردا روزی که از دست شان بدهیم ضرورت بودن با آنها و وقتِ بودن با آنها را داریم اما نعمت از دست رفته است...😭 ما فقط فکر می کنیم گناه نباید بکنیم که نعمت از دستمان نرود اما به کارهایی که باید بکنیم تا نعمت بماند توجه نداریم... و این می‌شود نکیر...🧐 کلافگی ناخوشایندی در وجود انسان که در اثر از دست دادن نعمت یا بوجود آمدن عقوبت ایجاد می‌شود. و باز هم ما آدم ها عجیبیم... حالا که دچار بلا شدی لیبلوکم تو را تکانی دادند با از دست دادن نعمت خب حالا هشیار شو... قدر این ده تا نعمت که داری بدان روی همین ها که الان هستند حساس باش... ما آدم‌ها عجیبیم... فرصت ها مثل ابر و باد میگذرد ولی باز درس نمی‌گیریم! #با_قرآن #سوره_ملک #استاد_اخوت @MFT_reyhanatonnabi 💚