تدبر در سوره مبارکه معارج(قسمت سی‌ام) خدایا! و تو مرا هلوع توصیف فرمودی... دارای هَلَع... و باز خود گفتی این صفت هلوع اگر تربیت نشود چه نتایج و محصولی دارد: إِنَّ الإنْسَانَ خُلِقَ هَلُوعًا ﴿١٩﴾  إِذَا مَسَّهُ الشَّرُّ جَزُوعًا ﴿٢٠﴾  وَإِذَا مَسَّهُ الْخَیْرُ مَنُوعًا ﴿٢١﴾  🍂انسان هلوع به شر و سختی برسد جزع و فزع می‌کند... 🍂خیلی بیشتر از آنچه هست و آنچه اتفاق افتاد و آنچه هزینه کرده، داد و فریاد و آه و فغان می‌کند... 🍂درست مثل بچه ای که اسباب بازی مورد علاقه اش را به او ندهی چنان جیغ می‌کشد و پا بر زمین میکوبد که انگار همه چیزش و همه دارایی اش را از دست داده است! 🍂انسان هلوع به خیر هم که برسد می‌ترسد از دستش بدهد لذا آن را از دیگران منع می‌کند و فقط برای خودش می‌خواهد... 🍂محصول و تولیدی هلوع بودن بدون تربیت می‌شود : احساس یأس هنگام شر احساس ترس در هنگام خیر 🌱اما اگر همین هلوع بودن تربیت شود می‌شود محصولش می‌شود انسان شرگریز خیر گزین...😍 🔹یک توان است اما اگر تربیت اش کنی یک محصول می‌دهد، اگر رهایش کنی بدون تربیت مثل زندگی‌های ما! یک محصول دیگر... #سوره_معارج #استاد_اخوت @MFT_reyhanatonnabi💚