﷽؛ 🏴 ◆◇◆ ◆ نزدیک ترین حالت به کفر در روایتی زراره از امام باقر (علیه السلام) نقل می کند: «إِنَّ أَقْرَبَ مَا يَكُونُ الْعَبْدُ إِلَى الْكُفْرِ أَنْ يُوَاخِيَ الرَّجُلُ الرَّجُلَ عَلَى الدِّينِ فَيُحْصِيَ عَلَيْهِ عَثَرَاتِهِ وَ زَلَّاتِهِ لِيُعَنِّفَهُ بِهَا يَوْماً مَا»؛ نزدیکترین حالتی که بنده به کفر دارد، این است که شخص نسبت به شخص دیگر با این که رابطۀ برادری و اخوت اسلامی دارد، در اعین حال، عیب های او را شمارش یا حفظ کند. «فَيُحْصِيَ عَلَيْهِ عَثَرَاتِهِ»؛ پس لغزش های او را حفظ کند، «وَ زَلَّاتِهِ لِيُعَنِّفَهُ بِهَا يَوْماً مَا» برای این‌که روزی دماغ او را به خاک بمالد. 📚 الکافی، ج۲، ص۳۵۵؛ بحارالانوار،ج۷۲، ص ۲۱۵