ای اهل حرم! میر و علمدار به میدان آمد پسر شیر خدا، حیدر کرار به میدان آمد دل شب غرق خطر بود، ولی مرد حضور با دلی سرخ‌تر از خون علمدار، به میدان آمد همه‌ی وسوسه‌ها ماند، و او سینه‌زنان با همان قامتِ آتش زده، آن یار، به میدان آمد نه هراسی ز عدو داشت، نه از نیرنگی پیر میدان بصیرت، دلِ بیدار، به میدان آمد به دلش عشق وطن داشت و لبش نام وطن با نوای دل ایران، شهِ دیار به میدان آمد عَلَم عشق به دوش و دلِ او سر به ره عشق حسین چون علمدار وفادار، سرافراز، به میدان آمد