ا🔳📑🔳📑 ا📑🔳 ا🔳 ا📑 #علل_الشرایع ا❁﷽❁ا 🔹علت وجوب صلاة: 📑 الصَّلَاةَ تَنْزِيهاً عَنِ الْكِبْر حضرت صدیقه کبری (سلام الله علیها) در خطبه فدک ضمن برشمردن تعلیل عبادیات به علت وجوب صلاة هم تصریح کرده و می فرمایند: ▪️«لِلَّهِ فِيكُمْ عَهْدٌ قَدَّمَهُ إِلَيْكُمْ وَ بَقِيَّةٌ اسْتَخْلَفَهَا عَلَيْكُمْ، كِتَابُ اللَّهِ (النَّاطِق‏) بَيِّنَةٌ بَصَائِرُهُ وَ آيٌ مُنْكَشِفَةٌ سَرَائِرُهُ وَ بُرْهَانٌ مُتَجَلِّيَةٌ ظَوَاهِرُهُ، مُدِيمٌ لِلْبَرِيَّةِ اسْتِمَاعُهُ، وَ قَائِدٌ إِلَى الرِّضْوَانِ أَتْبَاعَهُ، مُؤَدِّياً إِلَى النَّجَاةِ أَشْيَاعَهُ، فِيهِ تِبْيَانُ حُجَجِ اللَّهِ الْمُنَوَّرَةِ وَ مَحَارِمِهِ الْمَحْدُودَةِ وَ فَضَائِلِهِ الْمَنْدُوبَةِ وَ جُمَلِهِ الْكَافِيَةِ وَ رُخَصِهِ الْمَوْهُوبَةِ وَ شَرَائِعِهِ الْمَكْتُوبَةِ وَ بَيِّنَاتِهِ الْخَالِيَةِ، فَفَرَضَ اللَّهُ الْإِيمَانَ تَطْهِيراً مِنَ الشِّرْكِ وَ الصَّلَاةَ تَنْزِيهاً عَنِ الْكِبْر»؛ ▫️خدا را در ميان شما عهدى است كه بسوى شما از پيش فرستاده و بقيّه‏اى که جانشين رسولش هستند را بر شما مردم گمارده است، كتاب خدا كه بينش هاى آن روشن است، و آياتى كه اسرار و حقايق آن نمايان است، و برهانى كه ظواهر آن آشكار است، استماع آن براى خلق هميشگى است، و پيشوائى است كه تابعين خود را بسوى بهشت مي كشد، پيروان خود را بسوى نجات مي برد، و در آن بیان واضح حجّت‏هاى روشن خداوند است و در آن تبیان حرام هاى معيّن و منهيّات اوست، و نيز توضيح دهنده امور واجب و مستحب است كه به آن مردم را خوانده است، و دستورات كلّى كه از آن بسيارى از احكام فهميده مى‏شود، و اذن و اجازه ‏اى كه در پاره‏ اى از امور مرحمت فرموده، و شرایعى كه مسجّل كرده است، و گزارش معجزاتى كه از پيمبران گذشته بوقوع پيوسته. پس خداوند ايمان را براى پاك‏ كنندگى از شرك و بت‏ پرستى مقرّر فرمود، و "نماز را براى دورى از كبر و نخوت‏ واجب کرد". 📗من لا يحضره الفقيه، ج‏۳، ص۵۶۷ 🖊 حضرت صدیقه طاهره (سلام الله علیها) در ابتدای این بخش از خطبه شریفه به حق الله و لزوم امتثال عباد از حقوق که همان دو کفه وزین ثقلین می باشد، تصریح می کنند. تقدم جارومجرور و قرار دادن لام مالکیت بر سر اسم جلاله حاکی از اهمیت این حقوق نزد خداوند تبارک و تعالی است. چنانچه ملاحظه می شود، آن حضرت عبارت «عهد إلی» را که به معنای فرمان الهی است، مورد استعمال قرار دادند تا مفهوم التزام در آن بخوبی نمایان باشد. سپس قبل از برشمردن علل و أسرار تشریع أحکام، ویژگی های کتاب الله و عترت را که طبق سخنان آن حضرت، تأویل آن احکام می باشد، بیان می فرمایند. آن حضرت (سلام الله علیها) علت تشریع صلاة را چنین تعبیر فرمودند: «(فَرَضَ اللَّهُ) الصَّلَاةَ تَنْزِيهاً عَنِ الْكِبْر». یعنی صلاة برای تنزیه از کبر تشریع شده است، زیرا «أَفْضَلُ مَا تَقَرَّبَ بِهِ الْعَبْدُ إِلَى اللَّهِ بَعْدَ الْمَعْرِفَةِ بِهِ الصَّلَاة». از اينكه حضرت مي فرمايند نماز براي دوري از كبر و نخوت واجب گرديد، نتيجه مي شود كه يكي از علل و فلسفه وجوب وجه دين يعني صلاة، زدودن رذيله كبر از جسم و روح مكلف است، همانگونه كه اميرالمومنين علیه السّلام فرمودند: «اِیّاك و الكِبرَ فَانَّهُ اَعْظَمُ الذُّنُوبِ». شأني كه بنده بر آستان ربوبي امتثال امر مي كند و سر به خاك مي گذارد؛ «فان أَقْرَبُ مَا يَكُونُ الْعَبْدُ مِنْ رَبِّهِ وَهُوَ سَاجِدٌ» و اين بزرگترين گناه يعني كبر در نزديكترين حالت بنده به پروردگار خويش يعني سجده صلاة او، زدوده مي شود. 📗بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج‏۱، ص۱۴۴ 📗تصنيف غرر الحكم و درر الكلم، ص۳۰۹ 📗الأصول الستة عشر (ط - دار الشبستري)، المتن، ص۱‏۴ 📑 🔳 📑🔳 🔳📑🔳📑