ا🔲🔳🔲🔳 ا🔳🔲 ا🔲 ا🔳 #معانی_الأحکام ا❁﷽❁ا 🔳 فضْلُ الْفَقِيهِ عَلَى الْعَابِد از ظهور آیه شریفه ۱۲۲ سوره مبارکه توبه «فَلَوْ لا نَفَرَ مِنْ كُلِّ فِرْقَةٍ مِنْهُمْ طائِفَةٌ لِيَتَفَقَّهُوا فِي الدِّين»، به دست آمد که حقیقت فقه و تفقه در دین چیزی فراتر از فهم احکام عملی ظاهری است، بلکه این واژه دلالت بر إدراک حقیقت دین دارد. حال این معنای به دست آمده را با استمداد از روایات شریفه تقویت می کنیم. ▪️در روایتی حضرت کاظم (علیه السلام) تفقه در دین را بدین شکل تشریح فرمودند: «تَفَقَّهُوا فِي دِينِ اللَّهِ؛ فَإِنَّ الْفِقْهَ مِفْتَاحُ الْبَصِيرَةِ وَ تَمَامُ الْعِبَادَةِ وَ السَّبَبُ إِلَى الْمَنَازِلِ الرَّفِيعَةِ وَ الرُّتَبِ الْجَلِيلَةِ فِي الدِّينِ وَ الدُّنْيَا، وَ فَضْلُ الْفَقِيهِ عَلَى الْعَابِدِ كَفَضْلِ الشَّمْسِ عَلَى الْكَوَاكِبِ، وَ مَنْ لَمْ يَتَفَقَّهْ فِي دِينِهِ، لَمْ يَرْضَ اللَّهُ لَهُ عَمَلا»؛ ▫️در دین خدا تفقه کنید؛ زيرا فقه كليد بصیرت و تمام عبادت، و سبب رسيدن بدرجات عالى و مراتب بزرگ در دين و دنيا است، ارزش فقيه نسبت به عابد مانند فضیلت خورشيد است نسبت به ستاره و هر كه فقاهت و فهم دين نداشته باشد، خداوند از عمل او راضی نمی شود. 📓تحف العقول، النص، ص۴۱۰ ◀️ کلام حضرت (علیه السلام) در این روایت شریفه با هیئت امر آغاز شده است که ظهور در وجوب دارد. و البته مأمور به در لسان مبارک آن حضرت: "تفقه در دین خداست"، نه مجرد تفقه. و از اینکه آن حضرت مأمور به را در قالب تفعّل بیان فرمود، (با لحاظ قاعده زیادة المبانی تدلّ علی زیادة المعانی)، به دست می آید که مکلفین برای إتیان مأتی به، باید اهتمام و جهد جدّی به کار گیرند. ┄┅┅❅💠💠 💎💠💠❅┅┅┄ ناصرات المهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف 🔳 🔲 🔳🔲 🔲🔳🔲🔳