ای کاش که تمام آدم‌ها حالشان خوب باشد، از پیر گرفته تا جوان، زن یا مرد، بچه یا بزرگسال، تمام آدم‌ها... کاش حتی در کوتاه‌ترین معاشرت‌ها و حتی رهگذرهای ناشناس خیابان، هیچ‌کس را به بن‌بست‌رسیده و غمگین نبینیم! کاش همه‌ی آدم‌ها دلخوشی داشته‌باشند و دلگرمی داشته‌باشند و گرفتار نباشند و مشکلاتشان خیلی زود حل شود‌. کاش گره‌ای اگر به دستمان باز می‌شود، باز کنیم و باری اگر به دست ما از شانه‌ای برداشته‌می‌شود، برداریم و اشکی اگر به واسطه‌ی ما لبخند می‌شود، دریغ نکنیم! کاش همه‌ی آدم‌ها حالشان خوب باشد و با هر معاشرت، از تماشای برق اشتیاقِ نشسته در چشم‌ها، به زیستن امیدوار شویم... کاش فقط لبخند باشد و آسودگی باشد و آرامش باشد و لحظات بی‌دلهره و مساعدی برای عشق ورزیدن... کاش نگرانی و اندوه، راه رسیدن به دل‌ها را گم کند و خیابان پر باشد از مواجهه‌ی آدم‌های مهربان و خوشبخت و جهان پر باشد از حضور انسان‌هایی که زیستنی عزیز و غلیظ و عمیق را تجربه می‌کنند... ᴮᵉᵃᵘᵗⁱᶠᵘˡ ᵗᵉˣᵗˢ