|در ذكر فضائل مولانا اميرالمومنين على عليه السلام| قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّی اللَّهُ عَلَيهِ وَ آلِهِ: يَا عَلِيُ‏! إِنَّكَ وَ الْأَوْصِيَاءَ مِنْ بَعْدِكَ أَعْرَافٌ بَيْنَ الْجَنَّةِ وَ النَّارِ، لَا يَدْخُلُ الْجَنَّةَ إِلَّا مَنْ عَرَفَكُمْ وَ عَرَفْتُمُوه،ُ وَ لَا يَدْخُلُ النَّارَ إِلَّا مَنْ أَنْكَرَكُمْ وَ أَنْكَرْتُمُوهُ. رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمودند: «ای علی! همانا تو و اوصیاء پس از تو اَعراف (١) ميان بهشت و جهنم هستيد؛ داخل بهشت نمی‌شود مگر کسی که شما را بشناسدو شما او را بشناسید، و داخل جهنم نمی‌گردد مگر آنکه شما را نشناسد و شما او را نشناسید.» 📚بحارالأنوار، جلد ٨، صفحه 335 1️⃣ اشاره دارد به آیه 46 سوره اعراف: *«وَعَلَى الأَعْرَافِ رِجَالٌ يَعْرِفُونَ كُلاًّ بِسِيمَاهُمْ.* و بر اعراف مردانی با مقام و منزلت هستند که هرکدام از دو گروه (بهشتیان و جهنمیان) را به چهره ها (و نشانه ها)ی ايشان می شناسند. اعراف مکان مرتفع و بلندی است حد فاصل میان بهشت و دوزخ که امامان آنجا در کنار شيعيان ضعيف و گناهکار خويش قرار می ‏گيرند و آنان را به بهشت رهنمون می سازند؛