مهم/ تحلیلی درباره جنگ ۳۶ روزه؛ با طرح این سوال : ۱) چرا این جنگ رخ داد، کِی تمام می شود؟ بخش اول: جنگ، طی روزهای اخیر و در آغاز هفته ششم، با وجود تلاش ارتش اسرائیل برای تکمیل محاصره و ورود به عمق غزه، شدت گرفته و معنای آن این است که صهیونیست ها، به صخره سخت خورده اند. انهدام پهپاد «هرون تی پی»، هلاکت سرهنگ «شلداگ زیعور» از فرماندهان ارشد زرهی و دستیار وی، و انهدام قریب ۲۰۰ عراده تانک و خودروی زرهی (که بعضا بیش از ۱۰ نفر سرنشین دارند)، بخشی از تلفات اخیر اسرائیل است؛ و این، غیر از هزینه های هنگفتی است که طولانی شدن جنگ به امنیت و اقتصاد و جامعه چهل تکه آن وارد کرده است. باید به اینها تلفات سنگین در جبهه شمالی را هم اضافه کرد که موجب موجب فرار شهرک نشینان صهیونیست شده؛ و همچنین، تلفات تحقیر آمیزی که آمریکا به خاطر میدان داری جنایت متحمل می شود؛ از انهدام پهپاد فوق مدرن MQ9 توسط مقاومت یمن، تا رگبار پهپاد و راکت و موشک، که دست کم ۵۰ بار پایگاه های آمریکا را در منطقه زیر ضرب گرفته و به اذعان پنتاگون، موجب ضربه مغزی (!) ۵۶ نظامی اش شده است. پنتاگون می گوید "سرنگونی پهپاد MQ9، به شدت ما را نگران کرده است". بر خلاف تبلیغات اسرائیل، جنگ فعلی، جنگ پیچیده و دامنه داری است و آمریکا و اسرائیل نخواهند توانست آن را به این سادگی ها جمع کنند. جبهه غزه، جبهه لبنان، جبهه عراق و سوریه، و جبهه یمن، جبهه های به هم پیوسته ای است که اجزای آن در عین هماهنگی و پشتیبانی از هم، مستقلا اقدام می کنند و همین کار تشخیص را برای دشمن دشوار می کند. رزمندگان شجاع حماس، روزی که تصمیم به حمله غافلگیرانه و زدن آن ضربه بی نظیر به اسرائیل گرفتند، از سبعیت دشمن و حمایت بی دریغ غرب خبر داشتند، و با این وجود، ضربه جبران ناپذیر را به درستی وارد کردند. قبل از آن، خبرهای پنهان و آشکار، از دو چیز حکایت می کرد؛ نخست این که رژیم صهیونیستی سال ها برای حمله به غزه و یکسره کردن کار تدارک کرده و حمله غافلگیرانه، قریب الوقوع است. (چنان که وال استریت ژورنال روایت کرد). دوم، ماجرای "عادی سازی" به ویژه از سوی عربستان و ترکیه و برخی کشورها دیگر، که پرونده اشغالگری را بایگانی می کرد و امضای نابودی، پای پرونده فلسطین می گذاشت. حماس در چنین مقطع خطیری، رویای در حال تحقق اسرائیل را به کابوس تبدیل نمود و تمام رشته های تل آویو- واشنگتن را پنبه کرد. بنابراین، نه تنها سزاوار ملامت نیست، بلکه شایسته تحسین هم هست. رژیم صهیونیستی، جنایتی کم سابقه به راه انداخته، غافل از این که نابود اول و آخر این جنایت، خودش و تمام پروژه هایی است که برای مشروع و معتبر ساختن خویش به اجرا گذاشته بود. این بنای نامشروع، بر بنیان خیانت برخی کشورها در حال احداث بود. اما اکنون، معجونی از حماسه و مظلومیت، در جان ملت های منطقه ریخته شده، و آغازی بر موج عمیق تر بیداری اسلامی است. این بار، اسرائیل و آمریکا در کانون خشم ملت ها قرار گرفته اند. بمب های آمریکا، بی دریغ بر سر مردم مظلوم غزه آوار می شوند؛ غافل از این که اگر بمباران و اشغالگری، آورده ای داشت، آمریکای ابرقدرت، با خفت و خواری از افغانستان نمی گریخت و در عراق، تن به شکست سیاسی و نظامی نمی داد. اشغالگری اگر آورده ای داشت، آنتونی بلینکن مجبور نمی شد با جلیقه ضد گلوله به بغداد سفر کند؛ یا ترامپ، بعد از سفر شبانه و دزدکی، به عین الاسد (به جای بغداد) بگوید: "هنگام فرود آمدن، چراغ‌های هواپیما را به دلایل امنیتی خاموش کردند. فکرش را بکنید! ما ۷ تریلیون دلار در خاورمیانه خرج کردیم و نمی‌توانیم با چراغ‌ روش واردش شویم! این خیلی غم انگیز است که ناچار باشی سفرت را فوق العاده مخفیانه نگه داری و و هر کاری بکنی تا سالم برسی". ادامه دارد... 🔺️کانال مکتب سلیمانی ┈┈••✾•🌿🌺•✾••┈┈ .پاسخ های کوتاه به مهمترین پرسش های سیاسی روز 🔸️🔸️🔸️🔸️🔸️🔸️🔸️ #مکتب_سلیمانی #قرارگاه_روشنفکری_مکتب_سلیمانی @Maktabsoleimani313