*دقت کردید وقتی یه عزیزی گرفتار میشه ودرهر زمینه ای احتیاج بهمون پیدا میکنه، ازش فاصله میگیریم و باحالتی بااوبرخورد میکنیم که مشکل خودته و خودت باید حلش کنی، تازه بعضی مواقع بهش تهنه وکنایه هم میزنیم و بهش میگیم حقته یا از بس بی عرضه ای ووو، غافل ازاین که این یک پیامی از طرف خدا برای اطرافیانشه که بتونند بهش کمک کنند و امیدوارش کنند و مشکلش روبه هرصورتی حل کنند تا خداوند همانطور که قسم یاد کرده خیر وبرکت در زندگی انها قرار دهد و انها رو از بلایا و اتفاقات بد دور کنه، این یکی از خصوصیات صله رحمه، اما همین فرد گرفتاراز فرت ناراحتی و مشکلات وقتی از بینن ما رفت، بعدش بلافاصله افسوسهاشروع میشه،و اینکه مرتب به خودمون میگیم ای کاش خانه ام یا ماشینم یازندگی ام را فروخته بودم و بهش کمک میکردم وبدادش میرسیدم،دائما لحظه تمنای او وغلطیدن در مشکلاتش را بیاد آورده وخود را برای اینکه اورا یاری نکردیم سرزنش میکنیم، واون موقع خدا میگه که دیگه خیلی دیره وتوباختی تودرامتحان رد شدی، و این اتفاق خودبخود میشه یه داغ که تاابد رو دلمون میمونه، و اگر کمی احساس و وجدان داشته باشیم،ازیادمون نخواهد رفت، پس تا هستیم و میتونیم وتوانش رو داریم باهم مهربان باشیم ونسبت به هم بی تفاوت نباشیم، یقینا خداوند هم طبق قولش مسیر زندگی رابرایمان گل باران خواهد کرد،* 🌹تلنگر🌹https://eitaa.com/joinchat/1478689249C92c984b30e