سلام بزرگوار
فقط ورزشکاران ایرانی انصراف از بازی با اسرائیل نکردند ، بلکه ورزشکاران دیگری هم در جهان این کار را برای مبارزه باظلم و دفاع از فلسطین مظلوم کردند مثل :
در رشته جودو و آن هم در برابر یک بازیکن اسراییل به نام توهور بوتبول دو جودوکار از کشورهای سودان و الجزایر منصرف شدند.
قرار بود توهار بتبول در وزن ۷۳ کیلوگرام در المپیک توکیو به مصاف محمد عبدال رسول جودوکار سودانی برود. محمد روز دوشنبه در این بازی حضور نیافت. پیش از این، فتحی نورین، جودوکار الجزایری از بازی با بوتول انصراف داده بود.
مهمترین دلیل عدم روبرویی ورزشکاران ایرانی در مقابل ورزشکاران اسرائیل اعلام و ابراز عدم رسمیت این رژیم غاصب توسط جمهوری اسلامی ایران و اعتراض به جنایات این رژیم بود. رژیمی که براساس گزارش‌های منابع رسمی فلسطینی، فقط از سپتامبر سال 2000 میلادی تا آوریل سال 2017، بیش از 3000 کودک فلسطینی را به قتل رسانده است. طی این مدت همچنین ببیش از 13 هزار کودک فلسطینی را مجروح کرده و بیش از 12 هزار کودک را بازداشت کرده است. هم‌اکنون نیز حدود 300 کودک فلسطینی در زندان‌های اسرائیل در حبس هستند. اسرائیل تا پیش از سال 2015 به طور متوسط سالانه 700 کودک فلسطینی را بازداشت می‌کرد، اما از زمان آغاز «انتفاضه بیت‌المقدس» این تعداد به میزان قابل توجهی افزایش یافته است
این‌طور نیست که ورزش همیشه از سیاست جدا باشد. ورزشکاران زیادی در تاریخ از میدان مسابقات یا شهرت قهرمانی خود برای رساندن یک پیام سیاسی استفاده کرده‌اند. «محمدعلی کلی» قهرمان بوکس جهان، از شهرت ورزشی خود استفاده کرد تا به جنگ آمریکا علیه ویتنام اعتراض کند. او به عنوان سرباز از شرکت در جنگ ویتنام امتناع ورزید و این حرکت باعث سلب عنوان قهرمانی‌‌اش شد.
در المپیک 1976 مونترال نیز تعدادی از کشورهای آفریقایی از «کمیته المپیک» تقاضا کردند تا کشور نیوزلند را به دلیل شرکت در مسابقاتی در آفریقای جنوبیِ تحت آپارتاید، از بازی‌ها محروم کند. کمیته المپیک به تقاضای آنها پاسخ منفی داد و 29 کشور آفریقایی المپیک آن سال را بایکوت کردند و این اتفاق پس از گذشت سال‌ها هنوز در آفریقا به «المپیک زشت» مشهور است.
ورزشکاران و هنرمندانی که نشان دادند اعتراض به وحشی‌گری صهیونیست‌ها ربطی به دین و قوم و نژاد و جنسیت و ... ندارد.
در سال‌های گذشته نیز برخی از بزرگترین هنرمندان و ورزشکاران جهان نیز، اعتراضات خود نسبت سیاست‌های اشغالگرانه اسرائیل بخصوص پس از حملات هوایی رژیم صهیونیستی تحت عنوان « صخره سخت» به سمت نواز غزه در سال 2014 اعلام کردند.
* کریستیانو رونالدو مرد سال فوتبال جهان کفش‌های طلای خود را برای حمایت از کودکان فلسطینی فروخت و درآمد آن را صرف ساخت مدرسه و مرکز خیریه در غزه کرد. این خبر مدتی به مهمترین خبر رسانه‌های جهان تبدیل شده بود. او در پایان بازى پرتغال با رژیم صهیونیستی، حاضر به تعویض پیراهنش با بازیکن تیم مقابل نشد. او در پاسخ به سوال خبرنگار الجزیره ورزشی مبنی بر این که «شما در خاک اسرائیل هستید یا فلسطین؟» گفت: من در خاک فلسطینم.
* سفیان فغولی بازیکن مسلمان و ستاره تیم ملی الجزایر هم از جمله کسانی بود که اعتراضش را به کشتار مردم بی گناه در غزه نشان داد. «فغولی» به همراه دیگر بازیکنان تیم ملی الجزایر در جام جهانی 2014 تمام پاداش 9 میلیون یورویی فیفا را به مردم غزه اهدا کرد. فغولی در یکی از پست‌هایش از کریس رونالدو بازیکن تیم ملی پرتغال تشکر کرده و نوشته: «کریس، دوست عزیزم! از تو تشکر می‌کنم که از مردم فلسطین حمایت کردی. این کار تو سرمشق بزرگی برای دیگران است.»
* ادین هازارد ستاره بلژیکی تیم فوتبال چلسی در سال‌های گذشته به برگزاری جام ملت‌های اروپا زیر 21 سال در فلسطین اشغالی واکنش نشان داد. او و 62 نفر دیگر در طوماری خواستار تغییر میزبان مسابقات بودند. دلیل این مخالفت حملات نظامیان رژیم صهیونیستی به غزه در طول برگزاری مسابقات بود. آنها این موضوع را خلاف ارزش‌های ورزشی می‌دانستند.
* فردیناند مدافع انگلیسی و مشهور تیم فوتبال منچستریونایتد نیز در جریان حملات نظامی رژیم‌صهیونیستی به غزه، در صفحه توئیتر خود نوشت: « آیا جام جهانی واقعا مهم‌تر از فلسطین است؟ عشق، سلامت و ایمنی این مردم، همه لغو شده است».
مایکل بنت بازیکن لیگ فوتبال آمریکایی (ان اف ال) آمریکا در حمایت از ملت مظلوم فلسطین از همراهی بازیکنان لیگ در سفر به فلسطین اشغالی خودداری کرد. بنت قرار بود جزو 11 بازیکن لیگ ان اف ال در سفر حسن‌نیت که بانی آن رژیم صهیونیستی است، به فلسطین اشغالی برود. اما او به علت نگرانی از اینکه این اقدام مهر تاییدی بر سیاست‌های این رژیم به ویژه در مورد فلسطین باشد، تصمیم گرفت به این سفر نرود. مایکل بنت بازیکن لیگ ان اف ال در بیانیه‌ای اعلام کرد: در سفری که دولت اسرائیل برای لیگ ان اف ال تدارک دیده، شرکت نخوا