این سیه دیبا روسفیدم کرده است از زمانی که چادر را انتخاب کردم خیلی میگذره، حدود20 سال در دوران نوجوانی وقتی می خواستم چادر را انتخاب کنم، خیلی اما و اگر از اطرافیان شنیدم.😒 دخترای جوان فامیل نصیحتم میکردن. سر نکن بهت میگن امل، بهت میگن عقب افتاده.نمیبینی مگه...😳 حرف و حدیث زیاد شنیدم برا نپوشیدن این سیه دیبا ولی چیزی که بهش فکر میکرم این بود: دوست دارم چادر سر کنم تا جامعه به فکر و اندیشه من بها بده نه به ظاهرم. من که محتاج نگاه دیگران نیستم که بخوام با نگاههای آلوده برا خودم ارزش و احترام کسب کنم . من حجاب میکنم چون داشته های من فراتر از نگاه هاست. و اینطور بود که چادر شد یار غار☺️ همه جا عاشقانه سر کردم. دانشگاه را با چادر رفتم🤓، با چادر مهندس شدم و فارغ التحصیل، سرکار را با چادر رفتم😎. سر سفره عقد با چادر رفتم❤️، با چادر کربلا رفتم😍، با چادر.... تمام خاطرات من با چادر هست. بهترین لحظه های زندگیم، چادر کنارم بود. ☀️من با چادر با این حریم عفت، از میان هجمه فساد و گناه جامعه، به سلامت عبور کردم. 💖من با چادر ، با این تاج بندگی، سر برخاک عبادت پروردگار عالم گذاشتم. 💓چادر ، این سیه بال بهشتی، پر پروازی شد برا اوج گرفتن ، قدرت گرفتن به سوی هدایت و معنویت ✨ این سیه دیبا نگاه مردان شهر را از من گرفت تا خورشید نگاه خدا قلبم را روشن کند و زندگی ام را آرامش بخشد. چادر نمادی ست برای آزادی اندیشه ها 🌹 نمادی ست برای بندگی خدا 🌹 نمادی ست برای زیبایی دینم 🌹 نمادی ست برای پاکی دل ها خدا را شکر میکنم به خاطر داشتنش🙏🙏 زهرا 36 ساله از تهران