یکی از مهمترین انگیزه‌های من برای برگشت به ایران مسائل عقیدتی بود. ذهنیت من متعلق به ایران بود. من آنجا منزوی بودم و در جامعه هلند نمی‌توانستم حل شوم. مساله دیگر من، خانواده ام بود. من دوست داشتم فرزندانم ایرانی باشند و در ایران بزرگ شوند، ایران را ببینند و خودشان انتخاب کنند. دوست نداشتم آنجا بزرگ شأن کنم و بگویم ایران خوب است. اگر از پسرم بپرسید که ایران بهتر است یا هلند در جواب می‌گوید هر کدام خوبی‌های خود را دارد. او مزایای هر دو کشور را می‌داند و می‌تواند به راحتی تصمیم بگیرد. در حال حاضر هم از آمریکا و اروپا پذیرش دارم و می‌خواهم تا زمانیکه شرکت دانش بنیان خود را به درجه بین المللی برسانم در ایران باشم و بعد ها برای همکاری با سایر کشورها ، به کشورهای دیگر بروم.