@MehrOmah جگرم چکه شد از خنجر خونریز ملامت تا چو گل راز دل خویش به بیگانه نمودم سوختم، سوختم از عشق تو چون شاخهٔ خشکی به امیدی که برآید ز سر کوی تو دودم