پيامبر اکرم(ص) روايت شده است که فرمودند: «من بين دو جاهليّت که دومين آن مخرّب‌تر از اوّلي است، برانگيخته شدم.» عبدالله بن زراره هم از قول امام صادق (عليه السّلام) نقل مي كند كه حضرت فرمودند: « همانا قائم ما با جاهلان سرسخت تري نسبت به جاهلاني كه رسول خدا (صلي الله عليه و آله و سلم) در دوران جاهليت با آنها برخورد داشت، روبه رو مي شود و متحمل رنج و سختي بيشتري خواهد شد. » راوي مي پرسد، چگونه چنين چيزي ممكن است؟ فرمودند: « رسول خدا (صلي الله عليه و آله و سلم) در حالي به پيامبري برانگيخته شد كه مردم سنگ و صخره و مجسمه هاي چوبي را مي پرستيدند. اما قائم ما هنگامي قيام مي كند كه همه ي مردم براي مقابله با او به تأويل كتاب خدا و احتجاج به آن متوسل مي شوند. » وصيّ گرامي حضرت پيامبر اكرم (صلي الله عليه و آله و سلم)، در خطبه ي 107 « نهج البلاغه » پيش بيني فرمودند: « اسلام را چون پوستيني وارونه خواهند پوشيد. » امروز، بيش از هر زمان و روشن تر از هر دوران، نهيب دردمندانه ي امام علي (عليه السّلام) به گوش مي رسد. گويا همين امروز از گنج خانه ي سينه ي پر درد او، اين عبارات زبانه مي كشد كه با عتاب مي فرمودند: «... چگونه است كه شما را پيكرهايي بي جان و جان هايي بي پيكر؛ عابداني بي صلاح، تاجراني بي سود، بيداراني خواب، حاضراني غايب، ناظراني كور، شنوندگاني كر و گويندگاني لال مي بينم...؛ اين راه ها شما را به كجا مي برد؟؛ تاريكي ها تا چه وقت شما را سرگشته و حيران مي نمايد؟ دروغ ها چگونه شما را مي فريبند؟؛ اين بلا از كجا به سر شما مي آيد و به كجا بازگردانده مي شويد؟ » هيهات! امام علي (عليه السّلام)، نه گوشي يافت تا سخنش را بشنود و نه دستي و دلي كه او را در كندن درخت ضلالت ياري دهد، از اين رو، جمله ي پيش بيني هاي او درباره ي آينده ي آن امت و فرهنگ و مدنيّتش محقق شد. به همان سان كه او در آيينه ي دل و علم خويش مي ديد. او پيش بيني كرده بود: « باطل در محلّ خود جاي مي گيرد؛ جهالت بر مركب هايش سوار مي گردد؛ و گروه ستمگر، بزرگ و بزرگ تر مي شود؛ دعوت كننده به سوي حق كمياب شود و روزگار، چونان گزنده اي وحشي حمله آورد؛ شتر باطل واسپس سكوت، عربده كشد و قوت يابد؛ مردم بر معصيت پيمان برادري بندند و بر دين داري از هم دوري گزينند؛ بر دروغ و ناروا با يكديگر دوستي كنند و بر راستي دشمني ورزند؛ فرزند باعث خشم پدر، باران باعث حرارت، مردم پست فراوان و خوبان كمياب شوند؛ توانمندان همچون گرگ و حاكمانشان درّنده، ميانه حالان طعمه و نيازمندان همچون مردگان شوند؛ راستي ناپديد و دروغ فراوان گردد؛ مردم به زبان اظهار دوستي و به دل دشمني كنند؛ فسق عامل نسبت، عفت باعث شگفتي و اسلام را همچون پوستيني وارونه پوشند. » @Mersad_MD