در مدت بیماری مادر پای خود را از منزل، بیرون نگذاشتند! والدین ما هر دو خوب و مکمل یکدیگر بودند، اما اگر مادرم خدای ناکرده انسان فرصت‌طلبی بود، هیچ‌گاه پدرم به جایی نمی‌رسید یا اگر محبت مرحوم پدر نبود، مادرم نیز نمی‌توانست سختی‌های زندگی را تحمل کند. لذا به دلیل همین محبت بود که مرحوم پدرم پس از فوت مادرم بسیار ناراحت و شکسته شدند. ۲۷ روز مادر بیمار بود و مرحوم پدر پای خود را از خانه بیرون نگذاشتند. پدرم در آن دوره یک لحظه از مادرم غفلت نمی‌کردند. مادر که بیمار شده بود، پزشک به ما گفته بود که ایشان نباید جابه‌جا شود و تکان بخورد. به همین دلیل نیمی از شب‌ها را من و برادرم کنار ایشان بودیم و نیم دیگری از شب را، پدر و برادر دیگرم در کنار مادر بودند. مرحوم علامه طباطبایی هم با من و هم با برادرم در کنار مادر می‌نشستند. بعد از فوت مادر نیز مرحوم پدر برای مدتی درس خود را به کلی تعطیل کردند. خبرگزاری ایکنا، گفتگو با نجمه السادات طباطبایی- دختر علامه طباطبایی- ۱۴۰۲/۳/۱ sirefarzanegan #سیره_فرزانگان ۵ 🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺