🌼🍃🌼🍃🌼🍃🌼🍃🌼 پیام ها 1- فرمان‌هاى الهى قطعى و وقوع قهر او حتمى است. «أَتى‌ أَمْرُ اللَّهِ»، «أَتى‌» فعل ماضى مى‌باشد، گويا عذاب آمده است. 2- خداوند به وعده‌هاى خود عمل مى‌كند. «أَتى‌ أَمْرُ اللَّهِ» در آيه 109 سوره‌ى بقره و 24 سوره‌ى توبه، خداوند وعده داده بود كه‌ «حَتَّى يَأْتِيَ اللَّهُ بِأَمْرِهِ»* اكنون مى‌فرمايد: «أَتى‌ أَمْرُ اللَّهِ» 3- در كار خدا عجله نكنيد كه كار او حكيمانه است و در وقت خود انجام مى‌شود. «فَلا تَسْتَعْجِلُوهُ» 4- نزول فرشته‌ى وحى، محتواى وحى و كسى‌كه آن را دريافت مى‌كند، همه و همه در مدار اراده‌ى الهى است. «مِنْ أَمْرِهِ» 5- رسالت، امرى انتصابى است نه اكتسابى. «مَنْ يَشاءُ» البتّه خداوند حكيم است و بى‌جهت كسى را به مقام نبوّت نمى‌رساند: «اللَّهُ أَعْلَمُ حَيْثُ يَجْعَلُ رِسالَتَهُ» «4» 6- اوّلين شرط دريافت وحى الهى، روح عبوديّت و بندگى پيامبران بوده است. 7- هشدار دادن به مردم، در رأس وظايف پيامبران است. «أَنْذِرُوا» 8- اساس عقايد، بر توحيد واساسِ عمل صالح، بر تقواست. «لا إِلهَ إِلَّا أَنَا فَاتَّقُونِ» 9- پروا و پاكى، در سايه‌ى توحيد معنا پيدا مى‌كند. «لا إِلهَ إِلَّا أَنَا فَاتَّقُونِ