داستانک : رفاقت گرگ و شتر 🔺مجتبی اصلاً تو حال خودش نبود. با حرکت دستم جلو صورتش بهش گفتم: کجایی بابا؟ خیلی تو فکری؟ پس کله‌اش را خاراند گفت: هنوز تو کف این "وفاق ملی" ام. - مگه چیز بدیه؟ - والا چه عرض کنم... رو کاغذ که چیز خوبیه؛ ولی تو عمل که میای، می‌بینی تا اینجای کار انگار همه‌ش به نفع فتنه‌گران و مجرمان و خودفروختگان و فحاشان و رقاصان و اینا داره تموم می‌شه. ✅مجتبی که تا حالا ساکت بود گفت: اینو گوش کنین: می‌گن یه گرگ و شتری به خاطر بالا بودن اجاره‌ها، مشترکاً یه خونه رو اجاره کرده بودن. هر روز صبح بچه‌هاشون رو توی خونه می‌ذاشتن و خودشون می‌رفتن دنبال تهیه‌ی غذا. یه روز که گرگ زودتر و دست خالی برگشته بود، یکی از بچه‌شترها رو خورد. وقتی سر و کله‌ی شتر از دور پیدا شد، گرگ زود جلو دوید و در حالی که سعی می‌کرد توی صداش نگرانی پیدا باشه، گفت: رفیق یکی از بچه‌هامون نیست. 🔺شتر با هول و ولا گفت: از بچه‌های من یا بچه های تو؟ گرگ قیافه‌ی حق به جانبی به خودش گرفت و گفت: باز که ازون حرفا زدی! ما که بنامون بر "وفاق " بود. من و تو نداره؛ یکی از بچه‌های "ما". 🔺شتر که هیچ وقت این قدر قانع نشده بود؛ دیگر چیزی نگفت و زندگی همچنان به خوبی و خوشی ادامه پیدا کرد؛ فقط بدی‌اش این بود که هر چند وقت یک بار یکی از بچه‌شترها گم می‌شد؛ ولی شتر اصلا ناراحت نمی‌شد‌؛ چون عوضش" وفاق ملی"شان سر جاش بود‼️