آورده اند که : زمانیکه فردوسی وفات کرد، شیخ ابوالقاسم کرگانی بر او نماز نکرد، و عذر گفت که اومداح کفار بوده بعد از آن درخواب دید که فردوسی در بهشت هست. شیخ به او گفت : به چه چیز خدای تعالی تو را آمرزید، و در بهشت ساکن گردانید؟ فردوسی گفت : به دو چیز : یکی به آنکه تو بر من نماز نکردی ! ، و یکی آنکه این بیت در توحید گفته ام که : جهان را بلندی و پستی تویی ندانم چه ای ، هر چه هستی تویی ..