در علمِ صرف، در بابِ اسم آمده: حُسَین، اسمِ مُصغَّرِ حَسَن است، حَسَن یعنی خیر و نیکی، و حُسَین یعنی خیرِ کوچک. ظریفی میگفت:از آن جهت امام حسین علیه‌السلام حُسَین نامیده شد،زیرا اگر در وجودِ هر انسانی کوچکترین خیری باشد امام حسین بواسطه‌ی آن خیرِ هر چند کوچک، آن فرد را میخرد و عشقِ خود را در سینه او می‌نهد.لذا این می‌شود که میبینیم در دستگاه امام حسین، امثال حُرهازیاد بوده‌اند.بگردیم به دنبالِ خیرهای وجودمان،هرچندکوچک. تنها با حُسین می‌شود حَسن شد. 🥀