راز یک تفاوت (پنجره ی به سیره ی عملی ص )۲ 3.چرا از عده ی نام نیک می ماند ؟ ویژه گی هایی در کارها ، در زندگی آنها بوده است که نام آنها را ماندگار کرد یکی از راههای رسیدن به آن محبت کردن به دیگران و توجه به آنها است ، قرآن به پیامبر دستور می دهد که بال محبت خود را برای مومنین بگستران ،« و اخفض جناحک لمن اتبعک من المونین » (شعرا 215) که البته به شهادت قرآن او نیز به این دستور عمل کرده است «فبما رحمة من الله لنت لهم و لو کنت فظا غلیظ القلب لانفضوا من حولک فاعف عنهم و استغفر لهم و شاورهم فی الامر» (آل عمران 159) این با مردم ملایم رفتار می کنی از رحمت خدا است اگر خشن و سنگ دل بودب از اطرافت پراکنده می شدند، اگر از آنها رنجیدی ببخش و برایشان استغفار کن . حضرت امیر ع در نهج البلاغه فرمود : «من تلن حاشیتُه یَستدم من قومه المودةَ» (خطبه 23) هرکس رفتارش با دیگران نرم باشد دوستی خویشاوندان با او دوام می یابد 4.منظور این نیست که باید با همه مردم دوست شویم و رفت و آمد داشته باشیم ، طبیعی است سلیقه فرق دارد ، مردم متفاوت هستند نمی شود شب و روز دوست هم باشند ، بلکه منطور این است که رفتار ما مثبت باشد سعی کنیم انرژی منفی منتقل نکنیم ، یک مطلب را می شود تند گفت و متهم به تند خویی شد و نرم و دوستانه گفت که کسی هم قبول ندارد کینه نمی کند ، قولوا للناس حسنا (بقره 82) https://eitaa.com/MohammadGelayeri