روز چهاردهم (ربيع الاول) در اين روز، سنۀ ٦٤، يزيد بن معاويه به دركات جحيم شتافت٢ و در حوارين كه نام محلى است، به خاك رفت و اشاره به قبر او شده در اين شعر: يا أيُّها القَبرُ بِحَوّارِينا ضَمَمتَ‌ شَرَّ الناس أجمعينا (ای قبری که اطراف ما هستی بد ترین مردم را در خود داری ) و در أخبار الدول است كه: به مرض ذات الجنب (زخمى چرکین در پهلو )در حوران (منطقه ی بین دمشق و اردن) از دنيا رفت، جنازه‌اش را به دمشق آوردند و در باب صغير او را دفن كردند و قبرش اينك مزبله مى‌باشد. سنين عمرش به سى و هفت رسيده بود و خلافتش سه سال و نه ماه طول كشيد. شرح كفر و زندقه و الحاد يزيد و اشعار كفر آميز او و لعنت كردنِ‌ ابوالفرج بن جوزى او را در منبر بغداد، در كتب مشهور است و جماعتى از اهل سنت اعتقاد به كفر او كرده‌اند و احمد بن حنبل و جماعت بسيارى تجويز لعن او نموده‌اند بلكه ابن الجوزى در اين باب كتابى نوشته موسوم به كتاب الرّد على المتعصّب العنيد المانع عن لعن يزيد. احقر در تاريخ خود آنچه شايسته اين مقام است نگارش دادم. و بس است در كفر او، واقعه حَرّه و انتهاك او حرمت رسول الله صلى الله عليه و آله و هتك او كعبۀ معظّمه را، چنانچه در اين مختصر اجمالاً به هر يك از آنها اشاره شد. مسعودى گفته كه فرعون در رعيّت خود، اعدَل از يزيد بود و ولايت او ننگ بزرگى بر اسلام شد. ابوالعلاء مَعَرّى گفته: أرى الأيّامَ‌ تَفعَلُ‌ كُلَّ‌ نُكرٍ* و ما أنا في العَجائِبِ‌ مُستَزيدُ* ألَيسَ‌ قُرَيشُكُم قَتَلَت حُسيناً* وَكان عَلى خِلافَتِكُم يَزيدُ (من که زیاد شگفت زده نمی شوم می بینم که روزگار هر کار زشت را انجام می دهد * قريش شما حسين را به قتل رساند و زیاد بر شما حاکم شد !) بالجمله، اين روز، روز سرور مؤمنين است و سزاوار است به جهت شكر اين نعمت آنكه اين روز را روزه بدارند قمی ، فيض الایام صص ۳۲۳ و ۳۲۴ ) https://eitaa.com/MohammadGelayeri